0
0
Zondag 18 augustus
Het is een beetje een vreemd hotel hier, meer een homestay met een paar verlegen en slecht Engels sprekende medewerkers. Volgens mij is het allemaal familie, ik zal het eens navragen.
Het ontbijt bestond vandaag uit de keuze: omelet, bananenpannekoek of noodles met thee, koffie en een bakje fruit. Prima maar het minste wat we tot nu toe gehad hadden.
De pannenkoek smaakte iig wel goed en als je wilt krijg je het voor je kamer geserveerd.
Bri voelde zich niet zo lekker dus ging ff een kwartiertje liggen. Daarna gingen we met de gehuurde scooters op pad, niet ver want 100m verderop hebben ze volgens mij de beste koffie van Balie en omstreken. Dus een tussenstop incl donuts is zo gemaakt.
Het was ongeveer 3 kwartier rijden naar Kelingking Beach, het eerste doel van vandaag. Deze plek heeft de bijnaam T-rex, door de vorm van de rots. Dwars door het eiland door de bergen naar de andere kant. Prima wegen voor zon eiland, dacht ik nog…met nog 5 km te gaan was de weg volledig op en bestond deze alleen nog uit stukjes asfalt. Wat een drama.
Maar goed aangekomen bij Kelingking Beach waren we dus niet alleen. Veel toeristen komen hier een kijkje nemen en veel proberen de klim naar beneden te maken.
Dit is niet zomaar een afdaling, in NL zou dit zwaar verboden zijn en allang gesloten. Het is erg stijl en sommige stukken gewoon een wand van 90% afdalen of klimmen. Ja idd, dezelfde smalle weg weer omhoog ook! Dat past dus helemaal niet. Toch zijn we begonnen met afdalen. Quinn en ik voorop en Lois moest eerst nog wat shots maken voordat ze verder kon.
Dus we waren de dames al snel uit het oog verloren. Tijdens de afdaling op het begin (makkelijke stuk) werden ook nog veel selfies gemaakt. Af en toe moesten we met verheven stem even melden: Lets go, Lets go!!
Iets over de helft begon het vast te lopen, hier kon je echt maar 1 voor 1 naar boven of beneden. En dat in de hete zon. Bri had het wel gezien en ging weer terug. We hebben mensen niet goed hebben zien worden Maar ook mensen met kids van 7 die weer naar boven kwamen?? Ik zou het niet doen met die kleintjes maar goed. Uiteindelijk kwamen we beneden, dat voelde als een overwinning.
Prachtig strand met mooie hoge golven. Snel erin en afkoelen. Oops dat valt toch ff tegen, de golven waren een stuk hoger en krachtiger als we dachten maar wel gaaf om in te duiken.
Gelukkig kon je beneden ook water en bananen kopen voor de terugreis. Na het zwemmen, dronen en shoots weer naar boven.
Manman ik was echt helemaal naar de klote. Maar ik heb het gered! Q en L ook maar die hadden het minder zwaar als deze oude man en Quinn had de rugzak nog overgenomen halverwege. We kwamen nog een Engelse gast tegen die boulderden en zei dat niks voorstelde in vergelijking met deze klim. Dat deed me dan weer goed!
Bri was bij het eerste beste tentje neergestreken en had ook van alles zien gebeuren op de klim. Het gaat blijkbaar nogal eens mis.
Afijn de ober vroeg gelijk of we wat wilde drinken en hij had met Bri al over het Manta snorkelen gesproken. 200k zei hij. Last price 175k. Hij leek heel veel op Bruno Mars, dus ik zei als jij ook gaat zingen op de boot. Hij gaf mij zijn kaartje “Boney Mars” stond erop? we zouden voor 10pm laten weten of we meegingen.
Ik wilde wel voor het donker die klote weg gehad hebben dus wij snel naar Angels Billabong. Daar in de buurt. Weer zon stuk weg maar goed je gaat er steeds makkelijker door. Aangekomen waren de dames niet van plan weer een aantal trappen te nemen maar Quinn en ik vonden het toch wel even leuk om aan de rand te staan.
Oh Broken Beach lag ernaast…ff gemist helaas.
Maar we hadden toch niet veel tijd meer en waren weer terug voor het donker was. Even opfrissen en wat eten. We kwamen toch weer uit bij Papila’s Coffeehouse. We hadden daar de 1e dag al gelunched en was goed dus uit het hotel rechtsaf gegaan maar niks beters kunnen vinden en Lois wilde niet op de plaatselijke markt eten. Ik had lekkere Orange Chicken, Lois een Tosti met friet en de rest had pizza uit de steenoven. De koffie was ook weer top en de tent zat stampvol. Er was maar 1 serveerster die moest echt aanpoten vandaag.
Boney Mars gemeld dat hij op ons kon rekenen morgen en wij om 7.50 klaarstaan aan de haven. Dus nu vroeg naar bed want morgen zal alles pijn doen.
Eindelijk…Nu weer goed internet te hebben. Jullie mooie verhalen gelezen.
Ben benieuwd naar je droomvanger?.
Geniet nog van deze mooie dagen. Alvast een goede terugreis gewenst.
Liefs Sandra
Wat een mooie zee! prachtig daar zeg!