The windy city

Read Time:2 Minute, 45 Second

Donderdag 20 april 2023

In de vroege ochtend om 03.30 afgesproken om Rik en Miranda op te halen in Elst. Wij werden heel lief uitgezwaaid door Maud. Onze privé-chauffeur Lois heeft ons naar Schiphol gebracht. Ook heel lief.

Via Londen vliegen we naar Chicago. Gelukkig was het niet druk bij Schiphol, maar zo nu en dan kreeg Rik een flashback van een hele lange rij. Dat waren toch beelden waar hij het erg warm van kreeg. Dat enorme zweten maakten hem erg verdacht en Rik moest daarom zelfs ook nog z’n hoodie uit doen bij de douane.

Nadat iedereen weer aangekleed en goedgekeurd was zijn we lekker gaan lunchen, smashend avocado’s 🥑 en poached eggs.

Miranda wilde nog een nekkussen kopen en om de prijs te drukken, kreeg Rik er ook één verplicht. Hij mocht wel zelf de kleur kiezen.

De koffers zijn doorgelabeld naar de eindbestemming, dus daar hoefde we niet naar om te kijken. Maar mochten de koffers van Etienne en mij niet aankomen in Chicago, dan kon Etienne ze traceren. Hij had namelijk onlangs 2 AirTags cadeau gekregen. Bij AirPort Heathrow opnieuw door de controle. Wat zei Etienne ook alweer tegen jou Miranda? “Mensen weten nu onderhand toch wel dat je alles uit je zakken moeten halen, zo dom”. Uhm een flesje sinaasappelsap mag je ook niet verstoppen in je rugzak Etienne! Maar nadat deze grondig was gecontroleerd op vanalles, (hij nam er gelukkig nog net geen slokje van) kreeg Etienne het flesje weer keurig mee. Ik zeg een goede tip!

De vlucht naar Chicago was niet volgeboekt, dus je kon naar keuze een fijne plek uitzoeken, of 3 plekken hé Rik?

We werden heel goed verzorgd door British Airways en het waren ook vriendelijk stewards. Bij de lunch werd, als je wilde, een wijntje geserveerd. Ook later kreeg Etienne achter de rug langs van de steward nog een extra flesje wijn.

Het landen was een beetje spannend. De piloot gaf aan dat hij tussen 2 stormen door zou moeten landen. We hebben een tijdje cirkels gedraaid boven Chicago en een beetje turbulentie gehad, maar gelukkig zijn we uiteindelijk veilig geland.

De paspoort controle verliep voor Amerikaanse begrippen vrij snel. Etienne werd nog bijna ‘back in line’ gestuurd door een ietwat gestreste AirPort medewerker, maar gelukkig kon ik hem redden met mijn papiertje die ik eerder bij de douane had gekregen. Dus ook Etienne mocht door. Al met al hebben we een hele goede reis gehad.

De huurauto stond al klaar. Voor de upgrade à 220 dollar extra hebben de heren vriendelijk bedankt. We mochten kiezen tussen een Nissan of een Chrysler. We hebben gekozen voor het vertrouwde merk Nissan Rougue. Al onze koffers paste in de achterbak. Dus konden we door naar ons hotel Hyatt Place Chicago/Lombard/Oak Brook.

Even rustig opfrissen en dan een stukje lopen rond het hotel. Nog even rondgekeken in een enorme grote sportzaak, Dick’s.

Daarna hebben we heerlijk gegeten bij P.F. Chang’s. Nadat we er zeker van waren dat onze serveerster Lexie de juiste fooi had ontvangen, zijn we weer teruggelopen naar het hotel. Er zijn hier niet echt goede voetgangerspaden, maar struinend door wat plantsoenen en grasveldjes lukt het ook wel. Het was een lange dag, dus lekker douchen en naar bed.