All posts by e10ne

Cruise 2022

We need coffee!

Leave a comment
0 0
Read Time:3 Minute, 48 Second

Donderdag 20 oktober 2022

Inmiddels al ruim twee jaar uitgesteld, maar nu gaat het toch echt gebeuren. Cruisen met de hele familie Werkhoven. We hebben er zin in! Na de gebruikelijke inpakstress vertrokken we om 03.00 uur gezamenlijk vanuit de Koewei, nou ja oké 03.05 uur, richting vliegveld Eindhoven.

Nadat we zelf de koffers hadden gelabeld en ingecheckt mochten we in een lange rij aansluiten voor de controle. Sandra had ondertussen een wisseltruc toegepast en ging er met de jas van Annet vandoor. Natuurlijk moesten de meest verdacht uitziende personen nog een extra check met de tas doorstaan, maar gelukkig was iedereen uiteindelijk clean verklaard.

Om 06.15 uur zou de Star Bucks open gaan en omdat we allemaal wel een koffie konden gebruiken hebben we daar geduldig op gewacht. Heerlijk, allemaal een lekkere koffie, cappuccino of ice koffie. Volgens Etienne hoefde we nog niet te boarden, maar Quinn en Vince gingen dit toch even checken. Oeps de tijd gaat snel, ineens was er al een final call en moesten we snel mét de koffie naar de gate. Helaas mocht de koffie niet mee boarden, iedereen had nog amper een slok koffie genomen, maar ze waren streng, de koffie mocht niet mee omdat we via buitenom naar het vliegtuig gingen. En we de bekers buiten op de grond zouden kunnen gooien. Alle duur betaalde koffie zo de prullenbak in, dat was echt heel zonde.

Quinn zat 1e klas bij de uitleg van de safty regels van de stewardess en Vince maakte onderweg een mooi kiekje van een slapende tante Sibrit, waarvoor dank Vince. Deze foto is en en blijft helaas privé, ik geef geen toestemming voor het verspreiden van deze foto. Gelisa legde een bijna crash vast en voor de rest zaten er wat gesluierde familieleden in het vliegtuig.

Na een goede vlucht geland in Barcelona, nog steeds zin in koffie!

Piet vraagt nog even geschrokken aan Annet waar ze haar jas heeft gelaten, maar deze is al veilig opgeborgen door Annet, want ja je weet maar nooit met Sandra in je buurt.

De koffers moesten nog gelabeld worden voor het transfer naar de boot, dus nog geen tijd voor koffie. Op de meest ludieke manieren werd er gelabeld, van plakband tot tiewrap. Je zou denken dat er een prijs voor gewonnen kon worden.

Truien werden vervangen door topjes en t-shirts en sjaals werden opgeborgen in de koffer. Annet werd nog even geholpen met het uitkleden door Dennis. En Sandra kon nog even haar Engelse les in de praktijk toepassen, maar dan moesten we toch echt op zoek naar het ophaalpunt voor de koffer transfer. Helaas nog geen tijd voor koffie!

Na toch wel enige tijd wachten ging Etienne toch maar even bellen of er nog iemand kwam. Wat bleek, we stonden bij de verkeerde terminal. Maar geen probleem de chauffeur zou naar ons toe komen. Na eerst een ronde voorbij te zijn gereden, stopte hij bij de tweede keer dan echt en konden de koffers mee richting de boot.

Snel aansluiten in de rij voor de bus naar Barcelona, op zoek naar een terras voor koffie. Helaas, mondkapje verplicht in de bus. Er werd diep gegraaid in zakken en tassen, maar helaas we kwamen er net 1 tekort. Snel nog even bijhalen en snel de bus in.

Aangekomen in Barcelona! Onze missie was helder, op zoek naar een terras voor KOFFIE. Voor Dennis een kwestie van leven of dood, want hij negeerde zelfs het rode licht bij de oversteekplaats.

Maar hé hij had wel een plekje op het terras. Of zullen we toch naar Five Guys gaan? Of nee naar de Mac of nee toch maar naar het terras, maar dan binnen….. Yes eindelijke koffie, die smaakte goed, al was de latte machiatto niet zoals we gewend waren.

Nog even een rondje lopen in Barcelona, de eerste de beste Pull & Bear in op zoek naar de beruchte zomerblouse van Dennis. We zijn met vanalles naar buiten gekomen, maar niet met de zomerblouse van Dennis. Deze missie is nu omgezet naar een dé groene broek voor Gelisa.

Daarna nog even over de ramblass gelopen en vervolgens met de taxi naar de boot. Het was wel druk met boarden, maar uiteindelijk zaten we aan een heerlijke verlate lunch. Maar niet voor lang, want er moet natuurlijk een Saftey geoefend worden. Hopelijk blijft het bij een oefening.

Voor het diner nog even het vertrek van het schip vastleggen. Maar helaas vertraging, dus toch maar snel aansluiten bij het avond diner.

Na het eten nog even een rondje schip gedaan.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu
Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %
LA-LV 2019

Burro’s,Coyotes & Racoons ???

Leave a comment
0 0
Read Time:1 Minute, 54 Second

Zaterdag 19 oktober 2019

Het is koud buiten maar het zonnetje schijnt al lekker. Dik aangekleed naar het restaurant om daar een bagel te eten. Door de wandeling kunnen we pas goed zien hoe het er hier echt uitziet. De huisjes liggen allemaal in het bos en het ziet er hier gezellig uit. Ook het restaurant met de market is gezellig ingericht.

Na breakfast uitchecken en naar de desert view point van de Grand Canyon.

Mooi stukje 40km verderop. Quinn, Nevil en ik zijn nog even verder naar beneden gelopen om wat mooie shots te maken. Ik moest nu ook met de billen bloot!

Daarna door naar Oatman. Bijna 4 uur rijden maar ze wilden er toch graag kijken.

Onderweg bij Kingman een ? bij Pizzahut gescoord. Hoewel het een korte stop moest worden werd het toch 45min en we moesten nog een leuk stukje R66 rijden om foto’s te maken. Gelukkig was dit op de weg naar Oatman en hebben we mooie shots gemaakt. Aangekomen in het dorp om 16.10 was het gelukkig nog open. De vorige keer was er nog maar 1 winkel open maar nu veel meer leven.

De ezels, barro’s noemen ze ze hier ipv donkey’s liepen overal of soms stonden ze gewoon op de weg zonder een poot te verzetten. Grappige beesten!

Toen we naar de auto liepen zagen we nog een coyote lopen, deze wilde het dorpje in om te kijken of de toeristen wat te eten achtergelaten hadden.

Toch de moeite waard om een uurtje voor om te rijden.

Nu zijn we aangekomen in Laughlin, NV een gokstadje net onder Las Vegas.

Ff relaxen en zo inchecken voor de vlucht van morgenavond. Dan maar zien wat we gaan doen.

Een rondje lopen werd het dus. De Colorado Belle bekeken en naast de rivier zagen we nog 2 wasbeertjes lopen. Beetje donker maar 1 besloot heel even in het licht te gaan zitten. Nu ingecheckt en aan een biertje in het hotel The New Pioneer waar de WiFi goed werkt!

Ook nog maar even een gokje gewaagd, blackjack ging lekker en Nevil en ik besloten alles ($10)op rood te zetten op de roulettetafel. Er was immers al 5x achter elkaar zwart gevallen, maar blijkbaar kan dat ook 6 en 7x.♠️♣️

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu
Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %
LA-LV 2019

Battlefield Vegas

1 Comment
0 0
Read Time:3 Minute, 27 Second

Donderdag 17 oktober 2019

Weer een lekker ontbijt bij de Mexicaan op de 1st Floor. Ik had gezegd dat we om half elf moesten gaan schieten. Dus iedereen liep mij achterna naar een andere exit waar als verrassing een Hummer stond te wachten om ons naar Battlefield Vegas te brengen. Huh zei Rain, dat heb je helemaal niet gezegd…

Wij met zn allen in de Hummer, Gina achterin als een echte marinier en general Rain voorin.

Een walhalla aan wapens daar, je kon er schieten met pistolen tot uit een heli met een railgun. Als je maar betaald natuurlijk! We dachten eerst dat je vanaf 18 mocht schieten maar dat bleek vanaf 10jr al te zijn. Geen alcohol tot 21, niet gokken tot 21, auto rijden vanaf 16 maar schieten vanaf 10?

Dus Lois wilde dan ook wel ff knallen natuurlijk. Bri en Lois met een colt. Rain had de Tommygun uit de 2eWO uitgezocht en Nevil de MP5. Quinn en ik gingen voor de GIJane package colt, mp5 en de m4 machine gun. Lois begon en had bij het 1e schot niet zoveel terugslag verwacht. Ze wilde elke keer omdraaien als wij wat zeiden, maar de begeleider hield haar elke keer tegen anders zou ze de pistool op ons richten;) General Rain had al een tijdje niet geschoten want zijn target bleef ongedeerd, hij heeft er netjes omheen geschoten!

Het was wel een belevenis, vooral de M4 met 2x scope schoot met geweld en de hulzen vliegen je om de oren. De man naast ons was met een M249 aan het knallen. Dat doen we volgende keer ook maar samen met een Shotgun en een sniper?

Gina was ondertussen hulzen aan het verzamelen. Ze is vastbesloten deze mee naar huis te nemen. Mmm het vliegtuig in, we gaan het zien.

Nog een rondje museum met oude voertuigen en nog snel een vegas blouse gekocht en hup weer de Hummer in naar het hotel.

Lois wilde toch even de natuur in dus opfrissen en weer door naar RedRock Canyon.

Half uurtje rijden vanaf LV. Mooi plekje eerst een stukje gehiked met Quinn, Gina en Nevil tot aan de RedRocks. Praatje gemaakt met een local en die vertelde ons dat je het beste met de auto de looproad kon rijden. Zo gezegd zo gedaan ✅

Een route van 13 mile door de canyon en zo weer door naar Marshalls een kleding winkel waar Lois ook nog naar toe wilde. Ze werd dus weer op haar wenken bediend.

Alleen de enige die wat kochten waren Rain, Quinn en Nevil.

Weer verder naar de grootste giftshop ter wereld Bonanza, waar we wat prulletjes hebben ingeslagen. (Geen idee of het echt de grootste is).

Lois had nu toch echt wel zin in pizza, dus na wat rondrijden over parkeerplaatsen van hotels hebben we uiteindelijk bij Excalibur geparkeerd en zijn we via Excalibur, New York New York, M&M, en Coca-Cola bij een foodcourt uitgekomen waar ze Sbarro ? hadden. Gelukkig ook een Panda Express en Del Taco zodat iedereen wat te eten had.

Nou we moesten nog gokken en in de skypot van het hotel. Bovenin de toren.

Eerst maar ff opfrissen en naar de toren. Vroeger was deze gratis maar nu $5 voor hotelgasten. Bij de ticketservice bleek het $5 +tax en fee te zijn. Dat kwam dan op $9 pp. Belachelijk natuurlijk, dat gingen we dan liever vergokken. Wij hadden het ook al gezien maar de rest wilde niet zonder ons. Dan maar naar de roulette tafel. Alleen Bri wist daar wat winst uit te halen. Verder naar BlackJack dat ging wel aardig en ik won mijn verlies weer terug met wat extra winst. Nevil won eerst maar uiteindelijk toch blut.

Lois wilde nog even op een kast spelen maar dat mocht natuurlijk niet dus ik ging zitten en zij drukte op de knop. Dat ging lekker, allerlei bonussen en ze zat zo op $30 extra winst.

Quinn speelde op dezelfde manier nog roulette en won ook nog $10. Uiteindelijk verloren we nog en kwamen we uit op $35 winst. Nou ja dat drankje ?? was ook $28 (2for1). Goodnight Vegas!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu
Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %
LA-LV 2019

Frisjes @Pismo ?

Leave a comment
0 0
Read Time:2 Minute, 4 Second

Zondag 13 oktober 2019

Vandaag reizen we verder naar Pismo beach.

Nog even discussie tijdens het ontbijt, over het ontbijt, met de ober of het er nu voor 4 personen bij de kamerprijs in zat of niet. Gelukkig wel!

Na allemaal een banaan voor onderweg meegenomen te hebben vertrokken we eerst naar Malibu Beach om daar de huizen aan het strand te bekijken. Oh nee eerst naar de Target ? om make-up en een iPad hoesje te halen. Na een half uurtje waren we in Malibu en vonden een mooi parkeerplekje.

Na een korte strand wandeling spotte Rina nog een zeehond in de branding. Verderop wilde we eigenlijk naar de colonial road waar de echt dure huizen staan maar dat was allemaal privé terrein. Dus naar verder naar Pismo.

Tussendoor voor de lunch nog Subway en Starbucks gevonden waar mijn broodje niet helemaal goed was en ik daar niks van mocht zeggen van Quinn dus lekker schelden tegen elkaar dan maar. ?

Net boven Pismo was de Monarch Grove. Ik had daar gelezen dat de monarch butterfly daar heentrekt om in bepaalde bomen te gaan zitten overwinteren. Daar aangekomen waren de bomen erg hoog en de vlinders zitten dan ook helemaal bovenin. Soms zag je een enkele vlinder vliegen. Gina dacht dat het steeds hetzelfde vlindertje was?.

Het was inmiddels ook een stuk afgekoeld maar we hebben toch nog een korte wandeling naar de zee gemaakt over een ruim opgezette RV camping.

Vervolgens naar het hotel. Bij het inchecken was er even verwarring over het aantal kamers maar uiteindelijk hadden we 2 ruime suites met 2 slaapkamers en 2 badkamers. En gedeeltelijk uitzicht op zee.

Op naar het strand! Hiervoor moesten we een aantal stijle trappen af maar het is daar wel een plaatje met de mooie witte rotswanden en de vele pelikanen en grotten. En nee Gina dat is niet geverfd. Het is een of andere natuurlijke werking van mineralen. https://www.jf2.com/geowalk/geowalk.html

Op de terugweg is er nog flink gesport want Rain heeft er een paar een lesje badminton gegeven? en heb ik nog wat pelikanen op de foto gezet.

Daarna maar wat warms aan en het stadje in. Daar was niet zoveel meer te beleven alleen de restaurantjes waren open. Het werd een pizzeria deze keer. Rein en ik hebben samen een large pizza gedeeld en kregen deze toch wel op tegen de verwachting van de serveerster.

Ook de Blue Moon ging er wel in. Cheers!?

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu
Happy
Happy
0 %
Sad
Sad
0 %
Excited
Excited
0 %
Sleepy
Sleepy
0 %
Angry
Angry
0 %
Surprise
Surprise
0 %
LA-LV 2019

In Your Face!!

Leave a comment
0 0
Read Time:2 Minute, 32 Second

Vrijdag 11 oktober 2019

Nadat gisteren iedereen als een blok in slaap gevallen was in het Rotex hotel zijn we nu weer helemaal fit om aan het ontbijt te gaan. De bedden waren goed en de kamer best Oke.

Benieuwd welk breakfast dit oud Koreaans hotel ons te bieden heeft.

Niet zoveel dus, een paar boterhammen, cornflakes, jam en en heerlijk jankende piepschuim bordjes!

Koffie en thee was ook verkrijgbaar dus uiteindelijk hadden we de buikjes rond en konden we L.A. gaan verkennen. Maar niet voordat we een ander hotel hadden. We konden hier niet langer blijven omdat het hotel uitverkocht was dus ik op zoek naar een ander hotel. Net toen ik wilde boeken belde booking.com op om te vragen of alles gisteren goed was gegaan, netjes van ze.

We mochten een nieuw hotel uitzoeken met een extra marge van $400.

Uiteindelijk heb ik het Courtyard Marriott gereserveerd vlakbij de haven waar we morgen op de boot moeten. (Marina del Rey).

Snel inpakken en op naar het Griffith Observatory. Maar eerst naar Starbucks natuurlijk. Vanuit het observatorium heb je een goed uitzicht over L.A. en kan je het Hollywood sign goed zien liggen. Boven gekomen besefte we dat we weer vergeten hadden water te halen en Lois wilde nog wel de 10km trail naar het Hollywood sign doen!

We konden er gratis naar binnen en het gebouw en de uitzichten bekijken. Alles is zo gebouwd dat een bepaald punt op de meridiaan ligt en alle naden tussen de tegels liggen precies op NOZW.

Op de terugweg zagen we nog een coyote lopen dus snel de auto uit om even te kijken en hup weer verder naar Hollywood. Maar niet voordat we wat water en frisdrank hadden ingeslagen.

Natuurlijk werden we op de walk of Fame aangesproken door diverse tours. Uiteindelijk kon ik voor 15dollar pp een tour boeken. Best leuk voor die prijs dus maar gedaan. Eest nog even over de walk of Fame gelopen waar Spider-Man al bij ons in de stoplichten hing.

De tour guide was Anthony, een druktemaker die een beetje zuur was dat iedereen zoveel geld had in Beverly Hills. Maar goed hij wees verschillende huizen van Kim Kardasian, will Smit en Justin Bieber, waar Michael overleden was aan. “In your face” riep hij steeds en slaan op het Dashboard…. eerst geloofde we hem nog een beetje maar later met wat googlen kwamen er geen huizen uit die hij vertelde.

Maar goed we hebben Hollywood, Mullholland drive, Beverly Hills, rodeo drive en sunset boulevard gezien en de highlights heeft hij allemaal maar mooi meegenomen in een rit van 3,5 uur

We hebben daarna in Hollywood gegeten bij Dave & Busters: Eten, drinken, gamen!

We dachten een iets rustiger plekje gevonden te hebben voor de oudjes maar het geluid ging toch wat hard aan. Wel lekker gegeten waarbij Quinn nachos besteld heeft voor 4 personen!

Daarna ff gamen, uiteindelijk kregen we Rhein ook zover om mee te doen en die was fanatiek alsof hij aan het tafeltennissen was.

About Post Author


e10ne


tab-alt@werkhoven.nu


Happy

Happy

0 %


Sad

Sad

0 %


Excited

Excited

0 %


Sleepy

Sleepy

0 %


Angry

Angry

0 %


Surprise

Surprise

0 %

Bali 2019

Be Kynd!

Leave a comment
0 0
Read Time:2 Minute, 13 Second

Donderdag 22 augustus 2019

Stoelenmanagement, daar wil ik toch nog even wat over kwijt. De stoelen zijn hier veel te zwaar om gewoon aan te schuiven en dan zijn ze over het algemeen ook nog eens te breed om normaal aan een tafel te zitten. En dat voor die kleine mensen hier.

Nog een dagje strand en surfen, of toch niet. Lois had op Instagram nog een plek gezien waar we lekker konden lunchen en daar waren we in het begin van de vakantie niet geweest dus dat stond ook op het programma.

Dus eerst een paar uurtjes op het strand zonnen en nog wat surfen want na een uur surfen ben je met die sterke stroming ook aan rust toe.

En daarna opfrissen en met een volledig oranje beklede grab naar Kynd, een hippe plek zo bleek want het was er druk. Overal “be kynd” “kynd people” een beetje does lief!

Iedereen nam overal selfies en onze dames natuurlijk ook. Het eten werd leuk opgemaakt en was met een vegan insteek.

Natuurlijk moest Lois hier ook nog een ijsje en een t-shirt kopen.

Volgende stop was fipper, een flipflop keten hier in Bali. Onze slippers waren na 3wk toch behoorlijk doorgelopen. Dat mag ook wel de mijne waren €1 van de primark. Weer een grab gepakt maar toen we er bijna waren was er file. De bestuurders riepen tegen elkaar dat barata ofzoiets. Ik zei we stappen wel uit en lopen wel. Oke zei de chauffeur maar please give me 5 stars! Net als in de film Stuber hechten ze er hier heel veel waarde aan!

We liepen een stukje door en daar zagen we dat een stroompaal in de fik stond. Brandweer er in maar die wachtte even met blussen. Dan maar even Hurley in dachten Quinn en ik maar die zat dus dicht omdat er een automatische deur was en de stroom uitgevallen was. Uiteindelijk werd het vuur geblust,de brandweerman had wel wat moeite met mikken maar het vuurtje was uit en konden we er weer langs. Elke winkel die we in gingen moesten we bij schijnen met de telefoon en dan merk je ook dat de airco’s nodig zijn!

Afijn Quinn heeft nieuwe fippers en wij van Ripcurl. Ik mocht van Quinn geen surfshop meer in dus hebben we een grab naar het hotel gepakt maar net voor het hotel zit Rockstone coffee en was eindelijk een keer open. Die schokken zich rot dat er toeristen koffie kwamen drinken maar we waren welkom en de koffie smaakte goed!

Rond 22.30 hadden Quinn en Lois toch weer honger en bestelde nog een kip curry en een sandwich.

About Post Author


e10ne


tab-alt@werkhoven.nu


Happy

Happy

0 %


Sad

Sad

0 %


Excited

Excited

0 %


Sleepy

Sleepy

0 %


Angry

Angry

0 %


Surprise

Surprise

0 %

Bali 2019

Bye Bye Nusa Penida!

Leave a comment
0 0
Read Time:2 Minute, 52 Second

Dinsdag 20 augustus 2019

Weer vroeg wakker door het lawaai aan de weg. Ik denk dat alle hotels aan de mainroad lawaaierig zijn. De motors hebben hier ook een flinke “knalpot” eronder hangen. Een beetje zoals Quinn zn brommert.

De kids waren ook al op want die zaten naast de keuken wat ook lawaaierig was met pannen en het fornuis.

We kregen onze pannenkoek netjes bij de kamer geserveerd alleen er zat geen fruit bij. De buren hadden ook geen fruit gekregen dus ik deed maar eens navraag. Fruit is finished zei de kokkin. Mmm beetje raar als er op elke hoek van de straat fruit te krijgen is. Ze snappen het hier niet helemaal hoe je de gasten tevreden kan houden.

Vandaag gaan we terug naar Bali, naar hetzelfde hotel als waar we begonnen zijn in Seminyak/Legian om de surfskills te upgraden.

De boot naar de fastboot gaat om 15/15.30. We konden om 13.00 uitchecken en de taxi zou ons om 14.30 wegbrengen. Via het hotel was 100k, de heenweg bij aankomst op Penida 200k;)

Goed wij dus naar ons fav koffietentje en daarna nog snel even snorkelen. Helaas geen nieuwe vissen gezien maar de onderwaterwereld hier is wel bijzonder.

Tussendoor hoorde we dat er gisteren iemand verdronken was in de golven van Kelinking Beach, 24 juli zou er ook een Vietnamees die een selfie wilde maken door een golf gegrepen zijn.

De ongelukken zou je vooral op de weg ernaartoe verwachten maar de waves waren ook wel heftig.

Na het uitchecken zijn we gaan lunchen, Brigitte wilde heel graag de Orange Chicken nog proberen dus wij weer naar Papilas coffeehouse.

Toen we terugkwamen stond de taxi al klaar en waren we binnen 15min bij de haven. De boat Office was leeg dus ik iemand uit een winkeltje gevraagd die gast te zoeken. Uiteindeljk kwam hij en ik dacht nu krijg ik eindelijk kaartjes..maar nee. Ga maar zitten en we roepen je wel als de boot gaat. Om 16.00 kwam er een boot waar maar 15 man in konden ivm de ruwe zee. Maar uiteindelijk past 20 met koffers ook wel.

Op de overstap ponton werd het een drukte van jewelste met zenuwachtige Chinezen die een dagtour maakte

Hier kon ik eindelijk inchecken en de koffers labelen. Rond 17.00 kwam de fastboat pas en konden we gaan. In het begin ff rustig tussen de eilanden weg door de hoge golven.

Gelukkig zijn de schommel en de dreamcatcher heelhuids de hele reis meegekomen. We lopen morgen weer langs het winkeltje waar we de schommel gekocht hebben.

Bij het uitstappen was het een chaos wie waarheen moest en wie een voucher voor een taxi had. Ik leverde mijn kaartjes in bij een gast met een rood/wit blousje die bij de boot hoorde en we moesten hem volgen met vele anderen.

Ik wilde in de buurt blijven want hij liep best wel door. Lois vond dat niet nodig en zei doe eens rustig joh. Nou lekkere woordenwisseling maar ik liep toch mooi vlak achter die gast aan. En ja hoor toen de taxi’s verdeeld werden waren wij mooi als eerste weg, waar andere nog moesten wachten op een taxi.

Half uurtje rijden en we waren weer in ons 1e hotel. Nu een villa met beneden een zitje en een kamer en boven een grote kamer met een badkamer die ik qua grote ook thuis wel zou willen.

About Post Author


e10ne


tab-alt@werkhoven.nu


Happy

Happy

0 %


Sad

Sad

0 %


Excited

Excited

0 %


Sleepy

Sleepy

0 %


Angry

Angry

0 %


Surprise

Surprise

0 %

Bali 2019

Boulderen eitje, try Kelingking!

2 Comments
0 0
Read Time:4 Minute, 0 Second

Zondag 18 augustus

Het is een beetje een vreemd hotel hier, meer een homestay met een paar verlegen en slecht Engels sprekende medewerkers. Volgens mij is het allemaal familie, ik zal het eens navragen.

Het ontbijt bestond vandaag uit de keuze: omelet, bananenpannekoek of noodles met thee, koffie en een bakje fruit. Prima maar het minste wat we tot nu toe gehad hadden.

De pannenkoek smaakte iig wel goed en als je wilt krijg je het voor je kamer geserveerd.

Bri voelde zich niet zo lekker dus ging ff een kwartiertje liggen. Daarna gingen we met de gehuurde scooters op pad, niet ver want 100m verderop hebben ze volgens mij de beste koffie van Balie en omstreken. Dus een tussenstop incl donuts is zo gemaakt.

Het was ongeveer 3 kwartier rijden naar Kelingking Beach, het eerste doel van vandaag. Deze plek heeft de bijnaam T-rex, door de vorm van de rots. Dwars door het eiland door de bergen naar de andere kant. Prima wegen voor zon eiland, dacht ik nog…met nog 5 km te gaan was de weg volledig op en bestond deze alleen nog uit stukjes asfalt. Wat een drama.

Maar goed aangekomen bij Kelingking Beach waren we dus niet alleen. Veel toeristen komen hier een kijkje nemen en veel proberen de klim naar beneden te maken.

Dit is niet zomaar een afdaling, in NL zou dit zwaar verboden zijn en allang gesloten. Het is erg stijl en sommige stukken gewoon een wand van 90% afdalen of klimmen. Ja idd, dezelfde smalle weg weer omhoog ook! Dat past dus helemaal niet. Toch zijn we begonnen met afdalen. Quinn en ik voorop en Lois moest eerst nog wat shots maken voordat ze verder kon.

Dus we waren de dames al snel uit het oog verloren. Tijdens de afdaling op het begin (makkelijke stuk) werden ook nog veel selfies gemaakt. Af en toe moesten we met verheven stem even melden: Lets go, Lets go!!

Iets over de helft begon het vast te lopen, hier kon je echt maar 1 voor 1 naar boven of beneden. En dat in de hete zon. Bri had het wel gezien en ging weer terug. We hebben mensen niet goed hebben zien worden Maar ook mensen met kids van 7 die weer naar boven kwamen?? Ik zou het niet doen met die kleintjes maar goed. Uiteindelijk kwamen we beneden, dat voelde als een overwinning.

Prachtig strand met mooie hoge golven. Snel erin en afkoelen. Oops dat valt toch ff tegen, de golven waren een stuk hoger en krachtiger als we dachten maar wel gaaf om in te duiken.

Gelukkig kon je beneden ook water en bananen kopen voor de terugreis. Na het zwemmen, dronen en shoots weer naar boven.

Manman ik was echt helemaal naar de klote. Maar ik heb het gered! Q en L ook maar die hadden het minder zwaar als deze oude man en Quinn had de rugzak nog overgenomen halverwege. We kwamen nog een Engelse gast tegen die boulderden en zei dat niks voorstelde in vergelijking met deze klim. Dat deed me dan weer goed!

Bri was bij het eerste beste tentje neergestreken en had ook van alles zien gebeuren op de klim. Het gaat blijkbaar nogal eens mis.

Afijn de ober vroeg gelijk of we wat wilde drinken en hij had met Bri al over het Manta snorkelen gesproken. 200k zei hij. Last price 175k. Hij leek heel veel op Bruno Mars, dus ik zei als jij ook gaat zingen op de boot. Hij gaf mij zijn kaartje “Boney Mars” stond erop? we zouden voor 10pm laten weten of we meegingen.

Ik wilde wel voor het donker die klote weg gehad hebben dus wij snel naar Angels Billabong. Daar in de buurt. Weer zon stuk weg maar goed je gaat er steeds makkelijker door. Aangekomen waren de dames niet van plan weer een aantal trappen te nemen maar Quinn en ik vonden het toch wel even leuk om aan de rand te staan.

Oh Broken Beach lag ernaast…ff gemist helaas.

Maar we hadden toch niet veel tijd meer en waren weer terug voor het donker was. Even opfrissen en wat eten. We kwamen toch weer uit bij Papila’s Coffeehouse. We hadden daar de 1e dag al gelunched en was goed dus uit het hotel rechtsaf gegaan maar niks beters kunnen vinden en Lois wilde niet op de plaatselijke markt eten. Ik had lekkere Orange Chicken, Lois een Tosti met friet en de rest had pizza uit de steenoven. De koffie was ook weer top en de tent zat stampvol. Er was maar 1 serveerster die moest echt aanpoten vandaag.

Boney Mars gemeld dat hij op ons kon rekenen morgen en wij om 7.50 klaarstaan aan de haven. Dus nu vroeg naar bed want morgen zal alles pijn doen.

About Post Author


e10ne


tab-alt@werkhoven.nu


Happy

Happy

0 %


Sad

Sad

0 %


Excited

Excited

0 %


Sleepy

Sleepy

0 %


Angry

Angry

0 %


Surprise

Surprise

0 %

Bali 2019

Refresh

1 Comment
0 0
Read Time:2 Minute, 30 Second

Vrijdag 16 augustus 2019

Heerlijk geslapen vannacht ondanks de blaffende en jankende honden en kukelende hanen. 89% gaf de sleepapp aan!

9.00 ontbijt, geen buffet maar wel wat meer keuzes. Smaakte prima!

We zitten op het duikresort van Cennigan Divers een PADI 5* duikschool dus alles gaat op de officiële manier.

Om 10.00 kregen Quinn en ik een refresh cursus voor het duiken. Eerst een hoop formulieren en daarna een test van 20 vragen…dat was ff pittig maar de meeste wisten we gelukkig wel.

Oke het zwembad in en de standaard oefeningen zoals masker af, klaren, drijfvermogen afstellen en reserve inhalator gebruiken bij je buddy.

Het lukte ons allemaal aardig goed. Mij lukte zelfs de budda zit onderwater.

Quinn moest alleen zijn handen meer bij zich houden en niet als een ballerina onderwater bewegen.

We moeten misschien toch maar wat vaker duiken zodat we de refresh over kunnen slaan.

Brigitte en Lois waren naar het strand gelopen en daar een paar uur doorgebracht met een drankje erbij natuurlijk.

Om 13.00 ging de boot dus snel lunchen, wetsuits aan en met de boot mee.

We hadden 2 divemasters en nog een paar duikers die met ons mee gingen.

Bri en Lois gingen mee snorkelen.

Het was maar een klein stukje varen net de baai uit en we waren al bij Nusa Penida. BDC en fles om en een achterwaartse koprol van de boot het water in.

We mochten afdalen maar ik was de enige die zakte, de rest was te licht en kon niet dalen, wetsuite niet vol en te weinig kilo’s denk ik. Daar zat ik dan in m’n eentje op 15m onderwater;) ik kon ze goed in de gaten houden dus niks aan de hand en later kwamen ze dan ook eindelijk.

Ondanks dat de zon niet continue scheen was het toch erg licht en kleurig. Heel veel vissen en koraal. Met duiken is het net of je midden tussen de vissen leeft, een 3D ervaring wat met snorkelen 2D is. We hebben helaas niet veel bijzondere vissen gezien, die we al niet eerder gezien hadden. Clownsvissen, trompetvissen, maanvissen, teveel om op te noemen maar helaas geen mola mola ?. Quinn had nog maar 70 in zijn fles zitten en ging met 1 divemaster de verkorte route…laten we nu net een schildpad tegenkomen. Na 42 min was de fles bijna leeg en kwamen we met de gebruikelijke tussenstop op 5m weer boven. Mooie duik maar niet speciaal. Toen ik de foto’s bekeek dacht ik shit dat had ik 2 jaar geleden ook: steeds mijn hand in beeld als ik de camera op mn pols doe…slimpie!

Bij terugkomst hebben we lekker gerelaxt en alles eens goed bekeken als de mangrove droog komt te liggen.  Er komen een aantal mooie krabben naar boven.

Daarna voor de 2e keer de sunset proberen te zien maar nu was het te bewolkt.

Dat maakt het hangen in een zitzak met een coctailtje er niet minder om??

About Post Author


e10ne


tab-alt@werkhoven.nu


Happy

Happy

0 %


Sad

Sad

0 %


Excited

Excited

0 %


Sleepy

Sleepy

0 %


Angry

Angry

0 %


Surprise

Surprise

0 %