0 0

Vrijdag 23 augustus 2019

Tijd om voor de laatst keer de koffers te pakken. Vandaag vliegen we terug naar Nederland. We kunnen rustig aan doen. Om 12.00 uur kunnen we uitchecken en daarna met de grab naar het vliegveld.

De schommel past mooi in de koffer, zelfs met alle kleding.  Sommige slippers laten we achter, die hebben hun beste tijd gehad en nieuwe fipper slippers nemen we weer mee.

Netjes op tijd ingecheckt en kunnen we beginnen aan de grote reis. De eerste 5 uur eerst weer naar Taiwan.

Daar een tussenstop van 2,5 uur. Prima tijd om even lekker wat te eten, drinken en te shoppen. Quinn heeft nu nieuwe oortjes. Made in …….. Nog even een lekkere massage in de stoel, tandjes poetsen en klaar voor de vervolgreis van 13 uur. Het is een lange vlucht, maar mede omdat we in de nacht vlogen was het goed te doen.

En nu zaterdagochtend 24 augustus zitten we in de trein naar Arnhem-centraal en kunnen we terugkijken op een mooie vakantie in Bali!?

Nb: Ook de dreamcatcher heeft de reis overleefd?

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Woensdag 21 augustus 2019

Lekker uitgeslapen in onze villa. Heerlijk plekje, met een eigen binnenplaats. In de loop van de ochtend naar het strand gelopen. Ja, ja, weer langs hét winkeltje waar ik de schommel heb gekocht, die we de hele vakantie al meesjouwen?.

Vier ligbedden gehuurd voor de rest van de dag, lekkere luieren. Quinn, Lois en Etienne huurde een surfboard om hun surfskills verder te ontwikkelen. Mams bleef lekker op het ligbedje liggen. Iemand moet natuurlijk ook op de spulletjes passen ?.

Een meneer kwam voorbij met wat kunstwerken, schilderdoeken. Of we interesse hadden? Nou, laat maar eens wat zien. Er zaten echt wel leuke printen bij. En het kost natuurlijk geen drol. Dus Etienne en ik 2 doeken uitgezocht. Zijn tweelingbroer zou de doeken geschilderd hebben. Nou volgens mij zijn meerdere broers aan het schilderen geweest, want verschillende verkopers hebben we met de kunstwerken zien lopen op het strand. Hij pakte de de doeken keurig in en vertelde ondertussen dat hij een vriend in Nederland had, in Rosmalen. Lois kwam uit het water met haar surfboard en wilde ook even de kunstwerken bekijken. Dus daar ging hij weer….. bladerend door zijn doeken. Afijn, na wat twijfel, tussen die en die, werd het toch die andere.

Zo nu en dan wordt er door de strandwachters gefloten naar mensen die te ver in zee zijn. Ze gaan dan zoals in Baywatch, rennend met hun surfboard onder de armen de zee in, om deze mensen op te halen. Je vraagt je ook af waarom mensen soms zo ver de zee in gaan. Ze houden het echt goed in de gaten. Ook Lois houdt het goed in de gaten hier!

Voor je het weet is de zon onder en is de dag alweer bijna voorbij. Tijd om maar eens terug te gaan om ons op te frissen voor het avondeten. We gaan vanavond allemaal beef Rendang eten bij dat ene sportcafé, waar we in het begin van de vakantie de formule 1 hebben gekeken. Die kwam volgens Etienne als beste uit de test. En inderdaad deze was ietwat pittig, maar we heel lekker.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Maandag 19 augustus 2019

Vandaag geen ontbijt, want we vertrekken om 07.30 uur op onze scooters naar de haven. We gaan snorkelen met de Manta’s. Met 12 man aan boord gingen we op pad, een Nederlandse vroeg aan Boney waarom hij zijn gitaar bij zich had en hij zei “ja moest van hem”, wijzend naar Etienne.  Op een redelijke grote boot met lekkere snelheid richting Manta bay gevaren, de plek waar de Manta’s zich in ieder geval in de ochtend bevinden. Kapitein Boney Mars ging voorop de boot staan, op zoek naar de Manta’s. Wij moesten natuurlijk met onze uitrusting aan klaar staan. Als hij er één zag, liet hij dat met een enthousiaste hoge stem aan ons weten. En hup allemaal het water in. Prachtig om zo boven die grote Manta’s te zwemmen, het lijkt net of ze zweven in het water. Het water was wel erg koud op die plek.

Boney probeerde onder water te filmen of foto’s te maken. Van Lois had hij een mooi filmpje.

Daarna voor de baai van Angel’s Billabong en Broken beach gesnorkeld. Etienne snorkelt wat af hier, helemaal in z’n element. Tussendoor pakte Boney z’n gitaar en ging een een nummer van Bruno Mars zingen. Grappig dat hij dat deed.

We gingen nog snorkelen op de plek, waar we eerder waren geweest, toen Quinn en Etienne gingen duiken en Lois en ik gingen snorkelen. Dus Lois en ik bleven lekker op de boot. Vlak voor de haven nog een keer een duik op zoek naar de grote zwarte tuna vissen. Ze weten precies welke soorten waar vaak zitten. Op de terugweg zong Boney nog een paar liedjes. Op wat bewolking na, was het een geslaagde boottocht?

Voordat we weer verder gaan op de scooters even langs het kantoor van de boot, waarmee we terug gaan naar Bali. Op de heenweg gaven ze aan, dat je even moest doorgeven wanneer je weer terug wilde met je open ticket. Zo gezegd, zo gedaan. Wij op zoek naar “het kantoor”. Gevonden, het was een tafeltje in een marktkraam aan het strand, een open office. Hij vroeg niet naar onze namen, en aantal personen. Dus er werd helemaal niks geregistreerd. Het zal wel goed komen.

Voordat we verder naar Atuh Beach reden, eerst even de duikspullen naar het hotel gebracht en “even” de haren van Lois uitgekamd?

Het was weer een flink stuk hobbelen en bobbelen op de scooter. Maar de kinderen zijn goede chauffeurs. Op de borden staat Atuh beach rechtdoor en rechtsaf, de keuze is reuze. Natuurlijk net de “verkeerde” afslag gekozen. Nu kwamen we wel bij Atuh beach uit, maar aan de overkant lag Diamond beach. Daar wilde Lois toch ook wel even kijken. Dus nadat de drone weer ingepakt was, eerst weer een stukje terug en daarna de andere afslag genomen. En inderdaad ook hier weer een prachtig uitzicht. Via een mooie uitgehakte trap kon je naar beneden. Dit was goed te doen, dacht ik. Bijna beneden toch weer een heel steil stuk zonder touwen. Dus na enige twijfel draaide mams weer om naar boven. Ik heb in ieder geval de beenspieren goed getraind. Bovenaan even uitpuffen met een drankje. Nadat er een “paar” foto’s waren gemaakt door Etienne, Quinn en Lois, kwamen zij ook weer boven. Gauw op de scooter in de koele wind terug richting ons hotel om daar bij zonsondergang een hapje te gaan eten.

Er is hier veel keuze aan restaurants, bijna allemaal zonder klanten. Ik vind dat echt wel een beetje saai. Gelukkig kregen we gezelschap van een piepkleine zwarte kitten. Hij was echt nog heel erg klein en mager. Die heeft lekker samen met ons kip gegeten?. Hij bleek bij het restaurant te horen, dus we hebben hem maar niet meegenomen! Voordat we terug naar ons hotel gingen, natuurlijk eerst nog even koffie gedronken bij ons favoriete koffietent!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zaterdag 17 augustus 2019

Laatste ochtend op het eilandje Nusa Ceningan. Na het ontbijt, op pad met 2 scooters. Nou ja, scooter? In Nederland mag je er gewoon de snelweg mee op, dus meer een soort van motor. Eerst even via de Yellow Bridge naar het andere eiland Nusa Lembongan. Deze bekende gele brug, die de twee eilanden verbindt, is in oktober 2016 ingestort. Ik vond ‘m nu ook niet erg stabiel, dus best spannend. Het is een vrij smalle brug, waar veel toeristen lopen om een foto maken. En dan rijden er dus ook gewoon scooters overheen. Maar hier kan dat gewoon allemaal. Eerst maar weer even pinnen om onze miljoenen aan te vullen, want het gaat hard hoor. Toen naar een aantal strandjes gereden.Het eerste strandje was Dream Beach. Een stukje verderop ligt Devil’s Tears. Je verwacht het niet, maar wat een drukte hier. Allemaal Chinezen, zij worden in kleine open vrachtauto’s gebracht. Echt heel veel. Hier dan dus ook maar met een paar marktkramen neer strijken, wie weet levert het nog wat op.

Blue Lagoon (Nusa Ceningan)

Onderweg nog even wat gedronken op Secret Point en toen weer richting Nusa Ceningan, naar ons resort. Want om 13.00 uur staat de kapitein voor ons klaar om ons naar Nusa Penida te varen. Tja, en daar sta je dan met alle koffers op het strand….?. Gelukkig ook hier genoeg taxi’s te krijgen. Ingecheckt bij ons hotel en op zoek naar een restaurantje.  Dat lijkt soms makkelijker dan het is. Aan de weg, tussen allerlei oude gebouwen ineens een moderne koffie-tent en daar heerlijk gegeten.

Op het strand met onze leen-honden een tijdje illegaal op wat zitzakken van een ander hotel gezeten en daarna lekker wat cocktails gedronken en gerelaxt. Etienne had de snorkel meegenomen, dus hij ging maar eens een duik maken. Enthousiast kwam hij terug, 2 schildpadden gezien! Dus ook Quinn ging nog even op onderzoek uit en hij spotte gelukkig ook een joekel van een schildpad.

Nog maar een cocktail genomen en wat te snacken en genoten van de mooie zonsondergang samen met onze vrienden?

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Donderdag 15 augustus 2019

Laatste ochtend in Candi Dasa. Nog even snorkelen want Brigitte wilde nog iets moois laten zien en ik zou sowieso nog gaan. Maar het was high-tide en daardoor was het zicht niet optimaal. Toch wisten we de Nemo colony nog te vinden en zagen we nog een grote koffervis.

Quinn kwam nog even met de drone vliegen en hier en daar nog wat foto’s maken, wat mooie plaatjes opleverde. Daarna uitchecken want de taxi zou ons om 13.00 uur oppikken.

Aangekomen in Pandang Bai wisten ze direct mijn naam en werd alles voor ons geregeld. Wij en de koffers werden voorzien van stickers, een georganiseerde chaos altijd. Ze hebben me gelijk maar kaartjes voor de terugreis aangesmeerd, good price dus is dat ook klaar.

De boot vertrok om 15.00 uur naar Nusa Lembongan. Dus hadden we nog 45 min om te eten. Dat lukte gelukkig, snel een croissant met van alles erop naar binnen gewerkt en naar de dok om in te stappen. Maar de boot kwam maar niet….uurtje later dus. Na een half uurtje varen waren we al bij de eilanden alleen moesten we door de inmiddels low-tide overstappen op een vlakkere boot. Die vaarde tergend langzaam naar de gele brug waar we opgehaald zouden worden.

Door de volle maan is eb extra laag dus liep onze boot en de boten daarachter allemaal vast. Nou dat werd dus uitstappen en een stuk door de slip lopen met de koffers. poker 888 login Ineens vroeg een jongen waar ik heen moest en ik zei Ceningan Resort. Then your in Luck! I am from there and i have a small boat with me!

Dus wij als enige in een bootje verder de rivier af. Andere Hollanders die nog op de andere boot stonden konden nu ook verder nu deze lekker licht was geworden. Wij hoefde niet heel ver meer en meerde aan bij het resort. Stuk door de slip maar voor de koffers werd gezorgd en wij kregen een welkomstdrankje aan de bar.

Daarna onze huisjes bekeken, leuk met een open badkamer. لعبة كونكر بوكر

Onderweg naar de zonsondergang kwamen we de eigenaar tegen en hebben we voor morgen afgesproken dat we eerst een refreshduik doen in her zwembad en in de middag een duik. كاس امم اوروبا ٢٠٢١

Inmiddels was de zon al onder maar zijn we het strand afgelopen om toch nog wat foto’s te maken en wat te eten.

Quinn en Lois hadden rendang besteld maar het smaakte naar curry, ik kon het toch niet laten om daar toch even navraag naar te doen. Nu lekker douchen onder de volle maan?

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Woensdag 14 augustus 2019

Vandaag niks speciaals op het programma. Lekker ontbijten, relaxen, zwemmen en snorkelen.

Een drankje doen, een lunch eten, en dat allemaal op onze mooie bedjes aan het strand.

Etienne en ik hebben nog een stukje gelopen op het strand. Gezellig met onze drie honden. Een beetje strandjutten. De jongste boef ging er met een maatje vandoor. Mooi om te zien hoe goed deze honden het hier hebben. Alle vrijheid en toch altijd een plekje om terug te komen waar je je eten krijgt. Een tijdje later kwam de kleine boef terug, heel trots kwam hij aanlopen. Hij had iets gevangen, wij dachten een grote krab. Toen hij dichterbij kwam zagen we het goed. Het was een gebraden kippetje?. Die had hij gestolen van twee jongens verderop die aan het BBQ waren. Eerder had hij in de wildernis achter het hotel al een kip weten te pakken. Toen kwam hij er minder goed mee weg. Ze hebben hem toen weggejaagd met een kapmes. Daardoor heeft hij een wond aan zijn bil. Annie was toen direct met hem naar de dierenarts gegaan. Het heelt gelukkig al aardig goed.

Voor de avond een taxi geregeld om naar het centrum te gaan. Toen we in de taxi zaten vertelde de chauffeur dat het erg druk was. Ze vierden vanavond de vrijheid van Indonesië. Een aantal groepen lopen dan een mars van ongeveer 30 kilometer. Een hoop mensen aan de kant als toeschouwers. Regelmatig kwamen er kleine vrachtauto’s voorbij, volgeladen met jongelui en harde muziek.

We hadden een leuk restaurantje gevonden om te gaan eten. Of ik misschien ongesteld moest worden vroegen Quinn en Lois. Want, vroeg ik? Je besteld zo veel eten ?. Als vooraf had ik 2 x loempia besteld, een schaal kroepoek en een fruitsalade. Maar ze hielpen mij gelukkig wel allemaal mee om het op te eten. Ik hoorde geen klachten, behalve dat Lois haar lip verbrandde aan de loempia. En toen kwam de rekening, niet te geloven, omgerekend was het €20,00. En echt heerlijk gegeten.

Omdat we met de taxichauffeur 22.15 uur hadden afgesproken om ons op te halen. Hadden we nog ruim te tijd om koffie te drinken. Heerlijk bij een mooi hotel aan zee, op een ligbedje aan het zwembad.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %