0 0

Selemat atas ulang tahunmu!! Dinsdag 13 augustus 2019

Het is zover! Lois 17 jaar…ze kan beginnen met rijlessen, als we woensdag thuis zijn dan kan ze gelijk aan de versnellingsbak! Die van de cactus heeft zijn uurtjes met Lois al gemaakt en is niet voor niets ingeruild.

Alle cadeaus uitgepakt en naar het ontbijt, dit keer weer een buffet. Schandalig je moet hier zelf je eitje bakken?

Eindelijk konden we gaan snorkelen, er ligt een mooi koraalrif hier voor de deur dus ik vermaakt me wel. Maar tot een uur of twee en dan wordt het low tide en komt een deel van het rif droog te liggen en kan je er niet meer snorkelen.

De dames waren wat shots aan het maken met een opblaas flamingo die Lois van Quinn had gekregen en ik lag al effe in het water te dobberen.

Erg veel en mooi koraal gezien, alle kleuren en een hoop verschillende soorten.

En gelukkig, i found Nemo!! En zijn hele familie erbij.

Jammer genoeg drijft er ook wat plastic in het water, ik had al een zak meegenomen en wat ik tegenkwam onderweg maar verzameld. In het rif zelf zat niet zoveel plastic.

Even een beetje opwarmen en weer het water in. De rest was inmiddels ook aan het snorkelen geslagen.

Toen het water te laag stond ben ik een beetje gaan struinen en hier en daar de zeeanemonen die droog stonden van wat zeewater voorzien en het strand verder opgeruimd.

Voordat we het dorp ingingen wilde we eerst nog douchen. Je moet hier om warm water te krijgen 10min de douche aanzetten, beetje zonde van het water..helaas weer geen warme douche. Maar morgen zou deze echt warm zijn! In het dorp was zoals we al verwachtte niet veel te beleven. Lois heeft een restaurant / hotel aan zee uitgezocht waar Brigitte een heerlijk glaasje Shiraz heeft gedronken? a 150k en Quinn een heerlijke burger gegeten, waar hij toch wel 3 minuten plezier van heeft gehad.

Terug in het hotel stond er nog een verrassing op Lois te wachten. Ze had het mooi niet in de gaten en ineens stond Annie (de host) daar met een taartje…allemaal gezongen en gegeten! Lois had in het restaurant gezegd dat ze alleen nog gezond ging eten. Quinn timede dat dus op 52min. Een record!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Maandag 12 augustus 2019

Vandaag trekken we weer verder naar Candi Dasa. Onze chauffeur wist een mooie route door de bergen, langs de vulkaan. Wel iets omrijden, maar ja. We werden opgehaald door een vriend van onze chauffeur. Na wat gestoei met de koffers vertrokken we van het hotel met de prachtige tuin. Deze chauffeur sprak niet zo goed Engels, maar met Google translate erbij, kom je tegenwoordig een aardig eind.

Het was best een eindje rijden door de bergen. We kwamen langs allerlei dorpjes. We stopte heel even bij een tempel, maar zijn toch niet naar binnen gegaan. Daar zag Etienne zijn kans voorbij gaan om een foto te maken van de ingang van de tempel met op de achtergrond de Baturvulkaan. Een mevrouw maakte direct van de gelegenheid gebruik, misschien wilde Etienne nog wel een zakje mandarijnen kopen.

Gelukkig stopte we verderop weer, bij een restaurant met een prachtig uitzicht op de vulkaan. Prachtig terras, alleen waaide je er bijna weg. Quinn opperde nog dat hij het uitzicht erg vond lijken op waar we met de fietstocht gestart zijn. Afijn, we bestelde een lunch. Etienne en Quinn de popcorn-chicken, Lois een tomatensoep en ik kip met zoetzure saus. Mijn portie zag er goed uit, maar de porties van Quinn en Etienne….. je kon de bodem zien. Etienne pissig ? “Is this normaal”? Die ober kijkt in het bakje. That’s popcorn chicken… “Popcorn is very much when i buy it at the cinema” zei Etienne ???. Wij lachen natuurlijk, we noemen geen namen, maar we zagen toch bepaalde trekjes van iemand naar boven komen ??. Of hij het wilde ruilen met het zelfde gerecht als die van mij. En voordat Quinn nog iets kon zeggen. Riep Etienne “Yes!! I wanna change”. En daar ging de popcorn-chicken voorbij aan de neus van Quinn de keuken weer in?.

Het was fris door de harde wind, dus snel terug naar de auto om verder te rijden. Goh die restaurantjes lijken echt wel heel erg op die van de fietstocht. En ja hoor, nog geen 500 meter verder, rijden we zo langs het restaurant waar we toen de fietstocht begonnen ??.

Na wat smalle wegen in de bergen, wat hobbels en bobbels en een paar keer de weg vragen kwamen we aan bij ons hotel Crystal Beach. Prachtig hier. Direct aan het strand. Heerlijk bedjes, echt lekker genieten. Ook wat nieuwe harige vriendjes ontmoet.

We hebben toch ons reisschema iets aangepast. We hebben de laatste stop bij Sanur geruild voor nog een paar nachten in Kuta (Légian) om lekker te surfen.

Lois lag al lekker te slapen, mooie gelegenheid om de kamer te versieren voor Lois. Je zult morgen maar jarig zijn op zo’n mooi plekje.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zondag 11 augustus 2019.

Vroeg uit de veren want we gaan dolfijnen spotten.

We hadden gelezen dat de dolfijnen hier vaak opgejaagd werden door tientallen boten. Een beetje net als de toeristen in Lovina om maar iets te kopen of te boeken.

Maar op Tripadvisor had ik ook gelezen dat Edi en zijn team daar anders mee omgaan en ook wat later vertrokken zodat de dieren meer rust hebben en je ze beter kan benaderen.

Edi kon zelf niet vanwege een ceremonie maar zijn vriend Koming kon en zoals gebruikelijk kreeg ik een foto van Koming en zijn boot de Greenpeace via WhatsApp.

Bij de 1e stop zagen we al wat dolfijnen en gelijk een aantal boten vol gas erop af.

Best zielig want ze duiken dan onder en moeten na een tijdje weer ademen en dan komen die boten weer. Maarja ze hebben de hele zee dus zo erg zullen ze het ook niet vinden.

Koming besloot verder te varen naar een andere spot. Samen met nog een paar bootjes welke onderling contact hebben.

Na een half uur varen zagen we nog geen dolfijnen maar opeens zag een andere boot iets in het water. Ook Lois zag water omhoog spuiten en toen we dichterbij kwamen zagen we dat het een walvis was. Hij bleef even boven wat water spuiten en daarna verdween hij naar de diepte. Het was de 1e keer dat er een walvis in Lovina was en Koming was net zo enthousiast als ons?

Ineens zag ik op de andere boot een paar oude bekende van het auto-ongeluk een paar dagen geleden. Ook toevallig! Het ging goed met ze en ze hadden er zelf niks aan over gehouden.

We zagen weer wat dolfijnen en konden mooi dichtbij komen. Nu konden we aan de trapeze hangen zodat we ze ook onderwater konden zien zwemmen. Moet je wel de trapeze vasthouden als je in het water springt, anders mis je de boot….Brigitte!

Gaaf gezicht, wel 40 dolfijnen zag je soms voorbij komen. Een aantal kleintjes aan het dollen met elkaar.

We vaarde verder naar het rif dat voor de kust van Lovina ligt en daar konden we nog snorkelen en genieten van de mooie onderwaterwereld. En natuurlijk was ik nog druk aan het snorkelen terwijl de rest al in het bootje zat, zoals ze van me gewend zijn.

Na dit avontuur hebben we geluncht, beetje standjutten en relaxen bij het zwembad. ‘s Avonds hadden we een tentje gevonden die tot nu toe de beste pizza maakte uit echte steenoven. Ik had trouwens Rendang, ook lekker!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zaterdag 10 augustus 2019

Lekker uitgeslapen en een prima ontbijtje gekregen. Nog even rustig aan en dan naar het strand. Het is maar een klein stukje lopen naar het strand. Maar er is onderweg misschien wel 30 keer gevraagd of we een excursie willen boeken of een taxi willen hebben.

Een mooi plekje onder de boom gevonden. Het is totaal niet druk op het strand. De zandkleur is iets donkerder dan normaal en daarom wordt het het zwarte strand genoemd. Om de 5 minuten komt er een local langs om een praatje te maken. Het lijkt wel of ze er een cursus voor hebben gehad. Ze stellen geïnteresseerd vragen over je familie en waar je verblijft. Uiteindelijk willen ze natuurlijk iets verkopen. Van massage tot fruit, de keuze is reuze. Nadat ze een paar keer bij je handdoek hebben gestaan is het gewoon niet leuk meer. Echt té opdringerig.

We zijn wat gaan drinken op bij een strandtentje en daarna door naar een ander terras om iets te eten. Daarna gauw naar het zwembad. Heerlijk, geen gezeur aan je hoof of je iets wilt kopen.

Vòòr zonsondergang gedoucht en naar het strand gegaan, om de zonsondergang te bekijken. Daarna heerlijk gegeten aan zee, met de voetjes in het “zwarte” zand!

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Vrijdag 9 augustus 2019.

Het regent een beetje in Ubud met een grote dichtheid cumulus.☁️

Vandaag laten we Ubud achter ons en reizen we naar het noorden: Lovina Beach.

Met Sujana, de taxichauffeur een mooi prijsje gemaakt en hij pikt ons om 11.00 uur bij het hotel op. We gaan in ieder geval langs 1 tempel de Ulun Danu en we hoeven geen handwerk, watervallen of andere toeristische plekken te zien, maar stoppen wanneer we willen.

Sujana is netjes op tijd en we vertrekken richting Lovina. Nu zie je weer hoe groot Ubud is en dat we daar nog niet alles gezien hebben. Verderop kwamen we nog door het dorpje waar Sujana woont net buiten Ubud, hij wees ons zijn huis aan de weg inc tempel.

Na een uurtje rijden wilde we wel wat koffie en natuurlijk wist onze taxi wel een mooi plekje te vinden. Inderdaad dat hadden we zelf nooit gevonden, we liepen een smal weggetje langs een berg en kwamen bij een Warung. Daar konden we ook lunchen want er zou verder niet veel meer zijn. Oke gelijk maar wat eten dan. Het uitzicht was mooi over de rijstvelden en het restaurant leuk opgezet. Alleen vonden we het eten niet echt smakelijk. Ik mocht het niet tegen die arme mensen zeggen maar ik heb het toch wel even aan Sujana laten weten.

Door naar de Ulun Danu tempel, daar was het weer lekker druk met bussen toeristen. Toch maar eens kijken dan voor rp 50k moet het toch wel wat zijn.

Eigenlijk zijn het maar 2 kleine tempels een paar meter uit de kant, meer is het niet. En ook hier valt er nog wel wat aan onderhoud te doen. Met wat ze op een dag verdienen zou het er beter uit moeten zien, maar misschien is dat de cultuur om het op deze wijze te onderhouden. De tuin eromheen ziet er wel netjes uit.

Rondje gelopen, ijsje gehaald en weer verder. Nu de berg op om een mooi uitzicht over lake Banjar te krijgen. Hier was het een kilometer lang selfiespots met restaurantjes. We parkeerde even om ook wat foto’s en droneshots te maken. Toen we wegreden moesten we 5k parkeerkosten betalen, ze vragen hier echt overal geld voor.

Uiteindelijk reden we weer downhill richting Lovina en de zee waar we al mooi zicht op hadden vanuit de bergen.

Bijna beneden zagen we een hoop locals staan en zagen we dat er een auto naar beneden gedropt was. Het waren toeristen hoorde we, dus wij stoppen en kijken of we iets konden doen. Wonder boven wonder waren ze alle vier oke en vol adrenaline. Quinn hielp met de bagage en we regelde een taxi voor ze. De bestuurder vertelde dat de remmen het opeens begaven en dat hij geen keus had als rechtdoor naar beneden te gaan.

Na 15min waren we aangekomen bij het Rini hotel waar we 3 nachten blijven.

Het ziet er op het eerste gezicht goed uit. We hebben een huisje met een veranda, niet ver van de zee en de boulevard.  

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Donderdag 8 augustus 2019

Vanochtend opgehaald voor het transfer naar de start van de fietstocht, want dat staat vandaag op het programma. Maar daar gaan we natuurlijk niet rechtstreeks heen. Eerst nog even langs wat vrienden. De eerste stop was bij een prachtig uitzichtpunt over de rijstvelden van Tegalalang. Ook hier kon je schommelen of met een fiets over een draad rijden. Geen behoefte aan, dus alleen genoten van het mooie uitzicht. De volgende pauze was wederom bij een Luwak café. Weer werd uitgelegd hoe de Luwak koffiebonen gemaakt worden.

Bovenaan de berg kregen we eerst een ontbijtje. bet 365 Een pancake of omelet. Quinn heeft nog even een rondje met de drone gevlogen, want ook hier in de bergen is het uitzicht op mount Batur prachtig.

Iedereen de helm op, zadel op de juiste hoogte instellen, de remmen even testen en wat extra lucht in de banden en gaan met die banaan. Echt trappen was niet nodig, juist veel remmen, zodat we in een mooie single-line de berg af reden. Onderweg in de dorpjes kwamen we veel kinderen tegen, allemaal vrolijk: hello, hello, riepen ze iedere keer.

Ook tijdens deze rit moesten we natuurlijk op familie bezoek. We kwamen bij een authentiek Indonesische woning. De gids vertelde over het leven en de cultuur van de bewoners.  We mochten letterlijk een kijkje in de keuken nemen. Wat is het verschil met de keuken in Nederland vroeg hij aan Lois? Nou, uhhh bracht Lois voorzichtig; ” it is not so clean ” ??.

Naast een varken en een paar kippen, liep er ook een hele leuke witte pup rond, we waren gelijk verliefd, wat een poepie. Ik vroeg of hij te koop was, ja tuurlijk, geen probleem. Ik heb nog even nagekeken of het mogelijk is om een hond vanuit Bali mee te nemen, maar dat schijnt heel erg moeilijk te zijn, ivm rabiës. Helaas Lois, dat wordt een een ander cadeautje voor je verjaardag.

Nog een stop bij een rijstveld en bij een werkplaats voor houtbewerking. We moesten 2 keer bergopwaarts, niet te doen! Ik ben gaan lopen en de rest van de groep ook. Alleen Etienne en Quinn redde het om naar boven te fietsen…. petje af!

Bovenaan aangevallen door een aantal kinderen met fruit, het was natuurlijk de bedoeling dat we dit zouden kopen. Helaas hadden wij geen kleingeld en zij geen wisselgeld, dus dat ging niet lukken. Lois vond het allemaal iets té opdringerig!

Tijdens de afdaling nog even een onderonsje tussen de gids en Quinn en 2 dames die met de scooter aan de kant van de weg stonden. Quinn vond dat de gids wel erg lang naar deze dames keek en de gids vond dat juist Quinn opvallend naar de dames zat te kijken. Hij kwam er later nog een paar keer op terug bij Quinn, ze hadden er in ieder geval veel lol van??

Het einde van de tocht werd afgesloten met een lunch en als toetje een dansvoorstelling van de kinderen.

Terug bij het hotel lekker gerelaxt bij het zwembad en ons weer opgefrist voor de avond om een hapje te gaan eten, tja het leven op Bali valt niet mee hoor ?

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Woensdag 7 augustus

Vandaag niks gepland. Lekker uitgeslapen en daarna Ubud een beetje doorwandelen. موقع bet365 Uit het hotel rechtstsaf richting Monkey Forest gelopen.

Onderweg kwamen we natuurlijk winkeltjes tegen en hier en daar hebben de dames weer wat weten te bemachtigen. We hebben al genoeg apen gezien dus de forest zijn we niet in geweest. فيلم كازينو Het werd ons ook door de meeste afgeraden omdat je toch al genoeg apen onderweg ziet. البير ميونخ En inderdaad onderweg wilde een aap de nieuwe rood met witte stippen jurk van Lois ook wel aanpassen. Uiteindelijk deed hij niks en vonden we een mooi plekje waar Lois een brownie kon eten waar ze sinds vanochtend al zo naar verlangde.

Iedereen besteld ….hebben ze geen brownie meer?.

Dan maar niks zei ze en genoten de andere van een appeltaart en pisang goreng.

Later kwamen we nog een paar tamme Civetkatten tegen die we konden aaien. Lekker lui want het zijn nachtdieren.

Quinn was er inmiddels achter dat de Ralph Lauren winkels hier “anders” zijn als de echte ze zitten dan ook om de 100m hier. Het is een intellectuele eigendom dingetje. Op de website van RL kom ook je geen shops tegen in Bali.

Brigitte wil de hele vakantie al een dromenvanger hebben en nu was het dan zover na er 200 gezien te hebben wist ze bijna een keuze te maken…of toch de zwarte of de grotere of die met de knoopjes. Quinn en ik waren al afgehaakt en zaten buiten op AliExpress te kijken waar ze er ook genoeg hadden. Maar niet uit Bali!

Ineens kwamen ze naar buiten en hadden ze met flink afdingen toch een dreamcatcher gekocht. Nu nog in de koffer.

Gelukkig kwamen we een Starbucks tegen waar ze voor Lois een brownie hadden! Inmiddels was het alweer 15.00 uur en waren we weer terug bij het hotel. Net achter de drukke straten in Ubud is het vaak heel rustig net als ons hotel trouwens. Quinn, Lois en ik vonden in één van de steegjes ook een massagesalon waar we voor €6,- pp inclusief fooi een uur van top tot teen gemasseerd werden.

Nee…geen vrolijk einde tenminste voor mij niet..

s’ Avonds natuurlijk wat gegeten en tot middernacht in een café gehangen waar een reggae band speelde.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Dinsdag 6 augustus 2019

Een vroeg ontbijtje om 07.30 uur, want vandaag worden we om 08.15 uur opgehaald. We gaan naar de markt, we krijgen daar een rondleiding over de de ingrediënten en kruiden die we straks gaan gebruiken in onze kookles. De taxi was iets later omdat hij de weg niet goed kon vinden. Maar met behulp van een Balinees waar Etienne zn telefoon even aan gaf, zodat hij kon uitleggen waar ons hotel was, kwam het uiteindelijk toch goed.

Op de markt was het al een levendige boel. Vuilnis werd opgeruimd, dat gaat dan net ff anders als in Nederland.

Tijdens de rondleiding verschillende soorten fruit geproefd, zoals Mangosteen, Queen of the fruits, lekker hoor.

Voordat we naar het huis gingen waar we kookles hadden, gingen we eerst nog even een rijstveld bezichtigen. We waren duidelijk in een rijkere buurt van Bali.

De rijst die gepland wordt, moet 3,5 maanden groeien, voordat deze geoogst worden. Elke familie in dit dorp heeft een eigen rijstveld. Zelf was de gids ook eigenaar van een rijstveld, hij was de 4de generatie van zijn familie. Hij geeft het straks weer door aan zijn zoon en zo verder.

Voordat we weer verder gingen, probeerde een mevrouw wel heel erg een sarong te verkopen aan mij ?. Maar sorry, ik heb echt geen interesse.

We kwamen bij een prachtig huis, iedere familie op Bali heeft zijn eigen familietempel.

Na een lekker welkomstdrankje gingen we aan de slag. Eerst werden alle ingrediënten en gerechten uitgelegd. Als voorgerecht maakte we een clear mushroom & vegetable soup.

Als hoofdgerecht:

• basic yellow sauce
• chicken in coconut curry
• minced chicken grilled on bamboo sticks
• vegetables in peanut sauce (gado gado)
• coconut and snake bean salad
• steamed fish in banana leaves
• deep fried tempe in sweet soy sauce

En als nagerecht, boiled banana in palm sugar syrup.

Rond 13.30 werden we richting ons hotel gebracht en we lekker gerelaxt. Daarna in het stadje wat gedronken, omdat je daar ondanks de wierook een putlucht rook, toch maar op zoek gegaan naar een andere eettentje?

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Maandag 5 augustus 2019.

Vandaag worden we door onze chauffeur opgehaald bij het hotel om naar Ubud te reizen. 15 min voor vertrek kreeg ik een bericht dat hij niet kwam omdat zijn vader ziek was geworden en hij met hem naar het ziekenhuis moest.

Zijn vriend zou ons ophalen en stond zelfs al te wachten? Oke dan zelfde route en zelfde prijs….Hij stelde zich netjes voor als Dewa en daar gingen we in het Suzuki busje. Als eerste gingen we naar Tanah Lot de tempel die in het water ligt.

Overal moet je hier entree betalen dus hier ook weer. Je kan deze tempel alleen bereiken met eb maar dan mag je er nog niet in. Dit zoals de meeste tempels die we nu gezien hebben. Wat foto’s gemaakt tussen de Chinezen en een ronde met de drone gevlogen en hup weer verder.

We wilde eerst koffie drinken en al snel vonden we een koffie luwak tentje. Hier kregen we eerst uitleg over hoe de koffie gemaakt wordt en mochten we aan de harde drollen van de civetkat ruiken. Deze kat eet besjes welke hij daarna uitpoept en die bessen halen ze er weer uit. Ze hadden op de plantage 70 civet katten en hadden er hier ook een paar in een kooi zitten. We mochten alle soorten koffie en thee proeven met een mooi uitzicht op de rijstvelden. Daarna een bakkie luwak geproefd maar die moesten we natuurlijk betalen. Bri vond m niet zo dus Quinn en ik hebben de koffie opgedronken. Nu opwegen naar de bali swing.

Het is nog steeds druk Bali, lijkt wel overbevolkt en overbescootert.

Ik dacht dat het rustiger zou worden nu we Seminyak/Legian uit waren maar nog steeds is het een chaos.

Aangekomen bij de Bali swing mochten Bri en ik ook romantisch op een dubbelswing. Eerlijk gezegd was het schommelen niet zo boeiend en ook niet echt comfortabel en nog duur ook.

Nu mochten Quinn en Lois tegelijk op een singelswing.

Deze schommels zaten wat naar voren en leken dus meer de cliff in te gaan.

Ik had de drone de lucht in gedaan om van voren te filmen en daar gingen ze!

De jongens deden hun best ze zo hoog mogelijk te laten gaan en hingen met heel hun lichaam aan de schommels.

CRASH….ooops ik vloog te ver naar achtende en de drone crashde in de jungle aan de overkant van de rivier.

De jongens gingen gelijk naar de overkant om de drone te “redden” en lieten Lois gewoon schommelen!

(Video)

Gelukkig was de drone nog aan en konden we een beetje zien als deze bewoog. Het was een flinke steile klim waarbij ze eerst door de rivier moesten en toen weer omhoog door de jungle maar uiteindelijk hadden ze hem gevonden en kwamen ze weer terug.

(Foto)

Ik heb ze alledrie maar een flinke tip gegeven en iedereen was weer blij?

De drone licht beschadigd maar hij lijkt het weer goed te doen nu, pfff.

Oke nu dan eindelijk lunch ( of lut zoals de chauffeur steeds zegt). Hij bracht ons naar een sjiek restaurant waar veel toeristen heengeleid worden. Prima, daar verdient hij zijn brood mee. We keken uit op een rijstveld met wat vogels. Mooi plekje!

Na de nasi en de pizza gingen we door naar een volgende tempel. Bukat temple geloof ik. In vergelijking met Maleisië en Thailand zijn deze tempels slecht onderhouden en lang niet zo mooi. De waterval was vlakbij en Dewa vroeg steeds of we niet zilver, houtsnijwerk, schilder of batik wilde zien. Vlindertuin en alle andere tempels hadden we ook maar overgeslagen. Enough tempels for today!

Dus alleen de waterval nog en dan naar het Hotel. Leuke waterval Marja die zien we elke vakantie wel een keer dus maar een ijsje gegeten en weer verder.

In Ubud aangekomen stonden we al snel in de file want ook hier is het weer druk. We hebben wel een uur over het stukje naar ons hotel gedaan.Dewa heeft de hele reis naar Lovina al uitgestippeld voor ons, geloof ik. Nou ik app m nog heb ok gezegd.

Ingecheckt en een duik genomen en nu ff relaxen. Morgen vroeg op voor de bali cooking class??

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zondag 4 augustus 2019

Vandaag wat langer uitgeslapen. We gaan naar het strand, Quinn en Lois gaan weer surfen. Maar eerst onderweg nog ff lekker koffie drinken. Wie weet helpt dit tegen de hoofdpijn van Etienne, die zo nu en dan komt opzetten.

Eergisteren kostte een strandbedje 100.000 IDR (€6,28) voor een hele dag. Vandaag moesten we een stukje verder lopen waar de eerste bedjes beschikbaar waren en kostte een strandbedje 500.000 IDR per uur. Ik wilde natuurlijk dezelfde prijs als eerder, dus daar begon de strijd?. Ik weet niet welke bedragen er allemaal geroepen werden, maar uiteindelijk kwamen we uit op 125.000 IDR voor de hele middag. Lois was het er eigenlijk nog niet mee eens, maar voorruit we gingen ons installeren. Het was erg bewolkt en niet heel erg warm. De golven waren lekker hoog. Dus Quinn en Lois gingen weer oefenen. Dit keer ging ook Etienne een poging wagen. Mams worden dan voor de fotografie ingezet.

Met Lois nog even wat gegeten, die had trek. Als extra fooi had ze haar oorbellen achtergelaten op de tafel aan het strand, omdat ze van beide het achterkantje kwijt was, nu dus ook de voorkantjes!

Later in de middag toen de zon doorkwam, nog een keer 3 boards gehuurd om te gaan surfen. Best lastig hoor in die hoge golven?

Leuk om te zien hoe dat allemaal gaat op zo’n strand. Later in de middag wordt de muziek geïnstalleerd en worden alle zitzakken (die op een grote hoop liggen) gezellig neergezet. Tafeltjes, parasolletjes en sfeerkaarsjes erbij en dan genieten van de mooie zonsondergang.

Op de heenweg naar het strand, een erg leuke schommel gezien om aan de overkapping te hangen, dus op de terugweg naar het hotel natuurlijk even langs dat winkeltje. Afijn ik zal jullie niet lastig vallen met allerlei bedragen, maar ik geloof dat ik uiteindelijk meer betaalde dan de prijs waarmee we begonnen??? laat dat maar aan moeders over! Maar dat kwam ook wel omdat er nog een mooi handgemaakte kussenovertrek bij zat. Gelukkig weegt het hele pakket maar 5 kilo, en heeft de verkoper de schommel stevig ingepakt. Ik hoop dat er verder niks is toegevoegd aan het pakketje, als je begrijpt wat ik bedoel?.

Nog even een korte discussie of we direct wat gingen eten of toch eerst terug naar het hotel, opfrissen en dan eten. Het werd het laatste. Dus rond 20.15 uur weer fris en fruitig op zoek naar een eettentje mét tv, zodat we naar de Formule 1 konden kijken. Het eten was erg lekker, Etienne had echt superlekkere Rendang. Lois en ik gingen iets eerder terug naar het hotel, de koffers inpakken en lekker slapen. Het laatste nachtje in hotel Pura Dewa Bharata.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %