0 0

Zondag 7 mei 2023

Yes, droog deze ochtend. Dat is fijn. Vandaag rijden we naar Lafayette, en vanuit hier vliegen we morgenmiddag naar Dallas, vervolgens van Dallas naar Londen en van Londen naar Amsterdam. We hebben dus nog een reisje voor de boeg.

Omdat we geen ontbijt hebben bij dit motel, besloten we om naar Cracker Barrel te rijden. Het vorige ontbijt was hier goed bevallen. Het was eerst nog een 1,5 uur rijden. We kwamen daar rond 11.15 uur aan en vonden het al erg druk met parkeren. Er was een grote familie, zeer netjes gekleed, buiten aan het wachten. Heel even dachten we dat het een bruiloft was. Maar misschien kwamen ze wel terug van de kerk, we weten het niet. Wachttijd 25 minuten. We besloten verder te rijden naar een andere Cracker Barrel, 50 mijl verder. Maar ook daar heel druk en weer zat er een zeer net geklede familie buiten te wachten. Wachttijd 1 uur. Afijn, het is de Mc geworden. Geen wachttijd. Met koffie daar geen geluk, want Miranda kreeg 2 keer over lauwe koffie.

Etienne had om 14.00 uur een Borel’s Swamp tour geboekt. Een moerastour door Lake Martin.

Het is een gebied waar veel alligator’s, schildpadden, slangen, en vogels leven. Het was een supermooie tour, heel relaxed. Prachtig om de alligator’s van dichtbij te zien en al die vogels te horen fluiten. Dat was echt weer een mooie ervaring.

Aangekomen in ons Best Western Hotel. Etienne hoopte dat het ontbijt hier een stuk beter zou zijn dan bij het vorige Best Western Hotel. We gaan het zien morgenvroeg.

We vroegen de receptioniste of zij een lekker restaurant in de buurt wist. Ze gaf ‘Bon Temps Grill’ als tip. En inderdaad we hebben daar heerlijk gegeten. We moesten natuurlijk nog wel even krokodil als voorafje proeven. Het heeft veel weg van kip, maar dan meestal iets taaier. Dat viel nu mee en het was eigenlijk best lekker.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zaterdag 6 mei 2023

Vanochtend regende het weer heel hard en voorlopig zou het volgens de buienradar er ook niet beter op worden. Dus eerst maar even koffie op de hotelkamer en rustig aan doen.

In de loop van de ochtend zijn we toch maar richting de stad gereden, er is een overdekt winkelcentrum, dus daar maar naar toe. Ik werd onder begeleiding van Miranda en haar paraplu netjes naar de auto gebracht.

Toen we de auto hadden geparkeerd in New Orleans was het even droog. We besloten om dan nu toch maar de tour wandeling te doen, nu in het ‘French Quarter’ gedeelte van de stad.

Het begon weer flink te regenen, maar gelukkig hadden Etienne en ik de poncho’s vanuit de bus meegenomen. Rik en Miranda hadden de poncho’s ook, maar dan op hun hotelkamer. Maar gelukkig had Miranda haar plu wel mee.

De muildieren moeten gewoon doorwerken tijdens de regen. Volgens de tourgids van de bus worden ze goed verzorgd, ze mogen maximaal 6 uur op een dag werken, max 5 dagen in de week en moeten minimaal 3 maanden per jaar vrij zijn. Of deze regels allemaal echt zo strikt wordt nageleefd is natuurlijk de vraag. De gids vond in ieder geval dat zij meer uren draaide dan de muildieren. Misschien moet ze zich laten omscholen?

Na de tourwandeling van ongeveer 45 minuten ging de gids er vandoor met een creatieve paraplu. Wij gingen op zoek naar een restaurantje om te lunchen. Maar dat viel natuurlijk niet mee. Hartstikke druk overal, iedereen wilde natuurlijk binnen lunchen door die regen. Na wat tentjes in en uit te zijn gelopen. Hier zitten? Ja is goed. Nee doe toch maar niet. En weer door…. hadden we een goed restaurantje gevonden en lekker geluncht.

Daarna zijn we toch naar het overdekte winkelcentrum gegaan. Onderweg heeft Rik nog even onze spijkerjasjes uit de auto opgehaald want het is toch wat frisser geworden. Ik had nog boodschappen vast, handig Brigitte, die had Rik dan gelijk even in de auto kunnen leggen. En daar ging Rik weer! Alles voor de stappen Rik!

Wat rond gedwaald in het winkelcentrum, Rik had een horloge gekocht en ging de tax daarvan even terug vragen bij het loket. Na tig formulieren en nietjes en 20 minuten verder had Rik het enorme bedrag van wel €3,90 terug gekregen. Maar ja, wie het kleine niet eert….

Op weg naar de de auto nog even naar de sigarenfabriek gelopen om voor Dennis een doos sigaren mee te nemen. De sigaren worden hier met de hand gemaakt en ondertussen roken sommige medewerkers zelf ook nog een sigaar.

Even opwarmen op de hotelkamer en het idee was om naar een Chinees restaurant te rijden voor het avondeten. We hebben nog even getwijfeld bij aankomst, want heel aantrekkelijk zag het er van de buitenkant niet uit.

Miranda en ik waren goed voorbereid op de airco, dit uit eerdere ervaringen bij Chinese Food.

Etienne en ik bestelde natuurlijk onze lievelingsgerecht ‘Orange chicken’ en ‘Mongolian Beef’. Of we het witte vlees of het bruine vlees van de kip wilde? Die vraag hebben we nog niet eerder gehad. Wat is het verschil? Uhm tja dat wist ze eigenlijk ook niet zo goed uit te leggen. We kozen maar voor het witte vlees. Miranda heeft nog even het verschil gegoogeld. Wit zit meer bij het ontspannen gedeelte van de kip, op de borst en het bruine vlees meer bij de spieren, zoals bij de poten. Weer wat geleerd!

De serveerster was heel vriendelijk, klein foutje in de bestelling, maar de kip smaakte prima i.p.v. de beef. ‘You guys are so funny’…. Wij waren de leukste gasten die ze tot nu toe had gehad in het restaurant. Maar ja ze werkte er pas 3 weken! 😂

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

2 100 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 1

Vrijdag 5 mei 2023

Vanmorgen regende het flink.

Gelukkig knapte het in de loop van de ochtend op. Dus tijd om New Orleans te gaan verkennen. We moesten wel weer een stukje omrijden. Er was weer een crime scène. Weer op twee personen geschoten, waarvan er in ieder geval al een van was overleden. Triest.

Een ontbijt hebben we hier niet echt bij dit motel, dus onze eerste opdracht in New Orleans: op zoek naar echte koffie! We kwamen uit bij Café Conti, met een zeer vriendelijke en vrolijke eigenaresse. Lekkere, maar ontzettend hete koffie (weer de tong verbrandt).

We hadden online tickets gekocht voor de hop on hop off bus, dus zoals het echte toeristen betaamt zijn we op de bus gestapt voor de sightseeing.

Het weer was inmiddels al opgeknapt gelukkig. Bij het Garden District zijn we uitgestapt en hebben we de stadstour wandeling gedaan. Enthousiast vertelde de gids over de geschiedenis van de huizen in deze buurt. Ook hier weer mooie oude eikenbomen. Echt een heel mooi gedeelte van New Orleans.

Overal in New Orleans zie je van deze kralenkettingen, de Mardi Gras kraal. Mardi Gras is een carnavalsfeest (vette dinsdag), vergelijkbaar in Nederland met Aswoensdag (vastenavond). De kettingen worden tijdens de parades vanaf de wagens gegooid. De traditionele Mardi Gras kralen zijn paars, groen en goud. De paarse kraal symboliseert rechtvaardigheid, de groene kraal vertegenwoordigt het geloof en de gouden kraal de heilige macht.

Na de lunch begon het een heel klein beetje te druppelen, maar gelukkig bleef het daarbij. Kon Miranda gelukkig toch nog haar nieuw gekochte paraplu gebruiken.

Met de bus weer verder naar… oeps even niet verder. De bus had pech. Gelukkig duurde het niet heel lang voordat er een vervangende bus kwam om ons verder te rijden.

Bij French Quater zijn we uitgestapt. Dit is het hart van de stad, met de kleurrijke gebouwen en het bruisende nachtleven. Hier is ook de bekende Bourbon Street met allerlei clubs en bars met bandjes. Maar ook op straat is er natuurlijk altijd muziek en entertainment.

We moesten natuurlijk ook hier even de cocktails proeven en nadat we de rekening van maar liefst $55,- (voor 4 drankjes) hadden betaald zijn we verder gaan lopen.

In de avond wordt het steeds drukker op Bourbon Street, er lopen heel wat bijzondere types rond hier. Ondanks de grote stad, voelt de sfeer relaxter dan in Memphis.

Nadat we niet zo lekker gegeten hadden (Rik en ik in ieder geval), zijn we weer richting ons motel gegaan. Het was een warme plakkerige dag in New Orleans, dus lekker douchen.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

1 100 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Donderdag 4 mei 2023

Het was een mooi hotel, maar het ontbijt…. Jeetje, zelfs de theezakjes waren op. Koffers inpakken en weer verder. Etienne liep nog even langs het visitor centre in Natchez.

Vorige keer ben ik vergeten onze voorraden mee te nemen uit de koelkast. Inclusief de witte en rode wijntjes. Gelukkig bedacht Etienne nu wel op het laatste moment om zijn koekje te redden uit de koelkast.

We moesten natuurlijk nog een magneetje scoren van Natchez. Dus even naar een giftshop, een kleine maar vooral volle giftshop.

Onderweg natuurlijk weer een goed koffietentje uitgezocht. We zaten buiten en een oudere meneer begon enthousiast te vertellen over de geschiedenis. Bij de ingang van het koffietentje had ik een vacature gezien voor Tour Guide. Ik zou zeggen: kandidaat gevonden!

Onderweg nog even tanken en de autoruit poetsen zodat onze paparazzi eventuele vlekkeloze foto’s kon maken, mocht dit aan de orde zijn.

We gingen naar de Oak Alley Plantation, een suikerplantage. De entree was erg duur, maar we besloten het toch maar te doen. In deze regio staan meerdere van dit soort plantages. Waar allemaal slavernij werd bedreven. Er stonden een aantal houten hutjes tentoongesteld om te laten zien hoe de slaven woonde en hoeveel ze bijvoorbeeld waard waren. Dit was afhankelijk van de leeftijd, gezondheid en de skills. Heel bizar.

De plantage is genoemd naar de bomenlaan, met 14 eikenbomen aan iedere kant. De bomenlaan is ongeveer 240 meter lang. De bomen zijn ongeveer 180 tot 200 jaar oud en stonden er eerder dan het landhuis. We hebben een rondleiding door het huis gekregen. We hebben nu nog een piep in onze oren van de tourleidster met schelle stem.

Het was echt een dure entree in verhouding voor wat je er voor te zien krijgt. Maar ja, we hebben het toch maar weer even meegepikt.

Aangekomen bij ons motel in New Orleans, heeft onze vaste Piccolo de koffers naar binnen gebracht. Dit hotel heeft in 2005 tot de 1e verdieping onder water gestaan, veroorzaakt door de orkaan Katrina.

We hebben nog wat gegeten in de Family Cajun Kitchen naast het hotel en gerelaxt op de kamer.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Woensdag 3 mei 2023

Een zonnige ochtend in Vicksburg. Geen ontbijt bij dit hotel. Rik en Miranda waren op zoek gegaan naar een kop koffie bij het Casino. Etienne en ik zijn even naar de Mississippi rivier gelopen. Op de deur naar buiten een waarschuwingsbord. En ook op het grasveld om de paar meter een waarschuwingsbord.

En inderdaad, na een tijdje zwom er best een flinke alligator voorbij. Fijn dat hij in ieder geval niet richting ons zwom.

Rik en Miranda mochten het casino niet verlaten met de hete koffie. Dus nog ff blazen Rik.

We hebben een ‘bescheiden’ ontbijtje gegeten bij Cracker Barrel en nog even gewinkeld in de naastgelegen shop.

Daarna zijn we naar het centrum van Vicksburg gegaan. Gewoon even lekker rondlopen, een mooi jassie passen. De heren een dure kop koffie drinken van $15,- en dan ook nog een fooi geven!

Op doorreis naar Nacho’s uhmm ik bedoel natuurlijk Natchez, al dat eten en drinken ook hier.

Op zoek naar een terrasje voor verfrissing, dat is echt een uitdaging in dit stadje. $14,- voor een glaasje wijn vonden we echt grensoverschrijdend. Onze stoeren mannen wisten misschien nog wel een café. Maar ook helaas bij Slick Rick’s café geen wijn op de kaart, alleen maar bier.

Dus nog maar een poging richting de rivier. Hier zat gelukkig een café met een klein terras. Afijn de wijn moest dan buiten wel in een plastic bekertje gedronken worden, voor de veiligheid. Een bierfles is blijkbaar niet gevaarlijk als je deze laat vallen. Als snack even de chipszak uit de auto gehaald. Echte Hollanders! Genoten van het lekkere weer en de Mississippi. Alhoewel dit veel weg heeft van De Waal (op de terrasjes na dan).

In het hotel eerst maar even afkoelen in het zwembad. Nou dat was geen probleem, want het zwembad was zeer koel 🥶. Ik heb er 5 minuten over gedaan om er door te komen, maar het is uiteindelijk gelukt. Even lekker relaxen, boekje lezen, muziekje luisteren, wijntje drinken, dutje doen. Heerlijk!

In de middag hadden we al een pasta & wine restaurant gespot, dus daar hadden we onze zinnen op gezet. Het bleek een heel gezellig restaurantje te zijn. En ze hadden nog wijn ook! Klein minpuntje, Rik kreeg koude pasta geserveerd. Maar dat werd snel opgelost. De pasta’s waren ontzettend lekker en natuurlijk veel te veel. We hadden echt geen ruimte meer voor een dessert, ondanks dat de serveerster het ons heel aardig vroeg. Ook niet ‘one to share’? Nee sorry, het past echt niet meer.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

1 100 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Maandag 1 mei 2023

Nadat Miranda voor de 2e dag op rij gevraagd had om het brood aan te vullen bij het ontbijt, zijn we naar de outlet in Southaven gereden.

Lois wilde graag een nieuwe tas van Michael Kors, dus al face timend ben ik met Lois de winkel doorgelopen. Het is een mooie nieuwe bruine MK tas geworden en voor mezelf een zonnebril. En nog een heleboel andere kleding gekocht. Hopelijk past het allemaal nog in de koffer. Anders moeten we het maar over elkaar heen aan trekken. Er gold nog een extra korting bij o.a. Tommy Hilfiger als je je e-mail doorgaf. Dus Rik even terug met de bon en z’n e-mail adres doorgegeven. Scheelde ruim $50,- dus dat was mooi meegenomen. Miranda had alvast een pizza voor ons besteld en ondertussen ging Etienne dan toch nog even die leuke Converse gympen kopen.

Afijn, alweer laat in de middag, dus door naar onze volgende stop ‘Shack Up Inn’ in Clarksdale. Een ontzettende leuke slaapplaats in een soort oude schuur. De tijd heeft hier stilgestaan. Allerlei houten hutten en huisjes in een cirkel gebouwd en voorzien van een café. Het had wat weg van een community.

Er was ook een grote club met Nederlanders en Belgen. Zij hadden Harley Davidson motoren gehuurd en waren vanuit New Orleans een tour aan het maken. Zij vonden het ook fantastisch in Nashville en ook een minder welkomstgevoel in Memphis. Hun reisleider had voor vanavond een bandje gehuurd in het café, dus daar konden wij mooi even van meegenieten.

Maar eerst even eten bij Abes, dat was de enige eetgelegenheid die open was. We wilde eigenlijk naar het café van Morgan Freeman, maar de was gesloten op maandag en dinsdag. Ook zijn bruur was er niet. Het eten was mwah. Wat Rik precies besteld had, ik weet het niet, maar hun hond Charlie zou er wel blij van worden. Doggybag Rik?

Nog even een drankje gedaan in het café. Leuke band, alleen namen ze wat lang pauze en maakte ze de nummers onnodig langdradig met een hoop geklets tussendoor. Niet te vergelijken met het optreden van Miranda.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

1 50 %

Sleepy

0 0 %

Angry

1 50 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zondag 30 april 2023

Vandaag gingen we naar Graceland, The home of Elvis Presley. Aan de overkant van zijn landgoed zijn we begonnen met de tentoonstelling van Elvis zijn leven. Foto’s, gitaren, kostuums… alles over de nieuwste film van Elvis. We hebben er een paar uur doorgebracht.

Na de late lunch wilde we naar het huis en naar de begraafplaats van Elvis. Bleek dit niet in de ticket te zitten die wij al online hadden besteld in Nederland, dus moesten we deze upgraden. Even getwijfeld of we dit zouden doen, maar ja, we komen hier waarschijnlijk niet meer terug en wilde het toch graag zien. We hadden audio in het Nederlands en alle kamers en ruimtes in het huis van Elvis werden uitgebreid toegelicht. Wat een mooi huis op een prachtig landgoed.

In de tuin lag het graf van Elvis, zijn ouders, dochter Lisa Marie Presley en haar zoon Benjamin. Oma Minnie Mae Hood Presley heeft daar nog tot haar dood in 1980 geleefd op Graceland.

Elvis bezat ook nog een aantal vliegtuigen, één daarvan heeft hij vernoemd naar zijn dochter Lisa Marie. Hij heeft het vliegtuig gekocht voor $250.000,- en verbouwd voor $600.000 voor een zitruimte, een vergaderruimte, Queen-size bed en een badkamer.

We hebben bijna de hele dag rondgebracht op Graceland.

Vervolgens zijn we naar een bekende keten (in de USA) gereden: Bass Pro Shops, gevestigd in een enorme pyramide. Naast een assortiment vis-, boot-, jacht- en buitenuitrusting, bevat de megawinkel een hotel met 103 kamers en boomhutten 600.000 liter water vol met meer dan 1.800 vissen; een cipressenmoeras met krokodillenpoelen en eendenvolières; en een observatiedek op de top van de 32 verdiepingen tellende stalen piramide.

Tijd voor een hapje eten, dus richting Memphis Downtown. Oeps, een stuk van de druk bezochte BB King BLVD afgesloten. De dag ervoor hebben we nog op de hoogte van dat punt gegeten in een restaurant. Veel politie en gele linten ‘crime scène, do not cross’. Even googelen wat er gebeurd is. Rond 13.00 uur was er een schietincident met 2 gewonden. Maar verder is het een hele gemoedelijke plaats hoor hier in Memphis.

Als we naar de parkeergarage lopen, moeten we altijd een duister steegje in. Liggen daar toch 6 lp’s, in zeer goede staat op de grond. Één daarvan zelfs nog ingepakt. O.a. The Beatles, Eagles en Van Morrison. Dus snel oppakken en doorlopen. Nu nog een platenspeler scoren om ze af te kunnen spelen.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

0 0 %

Sad

0 0 %

Excited

1 100 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Zaterdag 29 april 2023

Redelijk goed geslapen vannacht en na het ontbijt zijn we naar het centrum gereden. Elke ochtend staat er bij het ontbijt een informatiebord met een spreuk.

Het was erg bewolkt. We gingen naar The Peabody hotel. Peabody hotel is een prachtig groot gebouw in het centrum van Memphis. Zij hebben een oude traditie die stamt uit jaren 30 vorige eeuw. Iedere ochtend om 11:00 uur komen er eenden van de rooftop met de lift naar de groundfloor en worden door the duckmaster naar de fontein in de main lobby geleid. Daar zwemmen ze de hele dag. Om 17:00 uur, zelfde ritueel, dan terug omhoog naar de rooftop. Wat een circus maken ze ervan. We zijn nog even naar de rooftop gegaan voor het uitzicht over de stad.

En nog een vreemde eend over de rode loper!

Jullie begrijpen dat het ondertussen al weer tijd was voor een lekkere kop koffie. Dus even zoeken op Google Maps naar een koffietentje. Er stond hier een spelcomputer met o.a. Mario Bros, dus dan moet Etienne even een spelletje spelen.

Tijd om naar het museum ‘National Civil Rights Museum’ te gaan. Een museum over slavernij en de opstand van de burgerrechten.

Onderweg begon het hard te regenen, dus even schuilen en een Uber bestellen die ons de laatste meters even kon brengen zodat we niet zeiknat in het museum aan zouden komen.

Dit is de plek waar Martin Luther King is vermoord op 4 april 1968. Het Lorraine Motel is onderdeel van het museum en aan de overkant van dit hotel kon je de ruimte zien waarvan ze denken dat de schutter heeft gezeten. Dat zou vanuit de badkamer zijn, of vanuit de tuin. Ze hebben daar verschillende theorieën over en tot op de dag van vandaag is het niet bekend wat de exacte plaats is geweest.

Na dit indrukwekkende bezoek zijn we in de buurt gaan lunchen. Om de haverklap zie je hier auto’s met ingeslagen autoruiten. Lekker buurtje dus.

Miranda zag een berichtje dat Janet Jackson een optreden zou geven in Memphis die avond. Ach, voor de gein even kijken hoe duur zo’n kaartje is. Nou dat viel best mee, dus daar gingen we aan de slag met ticket.com. Nou dat viel niet mee hoor. Misschien kwam dat omdat we deze app ook in Nederland gebruiken. Maar het liep vast en ik werd uiteindelijk geblokkeerd op de app. Rik had de moed allang opgegeven, maar de aanhouder wint en het is ons uiteindelijk geluk om 4 kaartjes te bemachtigen. Dus even opfrissen in het hotel en op naar Janet in het FedExForum.

De show vonden we jammer genoeg iets tegen vallen, maar zoals Rik altijd zegt “We hebben het toch maar even meegepikt”. En zo is het ook natuurlijk.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

1 100 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

0 0 %

0 0

Vrijdag 28 april 2023

De tafel is vanochtend gedekt door Etienne. Zo kan ik toch nog zoals gewend aanschuiven voor het ontbijt.

Vanochtend even met de papa’s en mama’s gebeld. Voor ons ochtend, voor hun al eind middag.

Vandaag rijden we via Tupelo, de geboortestad van Elvis Presley door naar Memphis. Om alvast in de sfeer te komen, luisteren we onderweg een aantal nummers van hem.

Elvis heeft hier tot zijn 13e gewoond. Daarna is de familie verhuisd naar Memphis voor een betere toekomst. Het huisje zelf stelde niet zo veel voor.

Om het huis was er natuurlijk een Visitor Center en giftshop zodat we onze magneet verzameling weer aan konden vullenen. Ook was er een mooi park aangelegd ter nagedachtenis aan Elvis.

Ben ik nu vergeten te melden dat we onderweg in Russellville koffie hebben gedronken? Het is voor mij al zo’n standaard ritueel geworden. Dit keer een zoetig gebakje erbij. Meestal ziet dat er lekkerder uit dat ze in werkelijkheid zijn, maar dit keer was het best lekker.

Na het bezoek aan de geboorteplaats zijn we weer verder gereden. Het was rond 15.00 uur dat we toch wel trek hadden. Even een kleine snack bij KFC. Klein…. dat bestaat niet in de USA. Maar het lukt Etienne wel om de grote portie chicken tenders op te eten hoor. Of hij er een sausje bij wilde? Lekker doe de KFC saus maar:

Rik is deze vakantie onze privé chauffeur, hij brengt ons iedere keer veilig naar onze bestemming. Dankjewel stickie Rik. Misschien dat we hem aan het einde van de vakantie ook een fooitje geven.

We zitten nu weer in een hotel. Bij Rik en Miranda kon je zo het raam omhoog schuiven, dus zij zijn verhuisd naar de gehandicapte kamer. Ze hebben nu in ieder geval genoeg ruimte.

Rond 19.00 uur zijn we richting het centrum van Memphis gereden, ongeveer 20 minuten. Onderweg wel wat slechte buurten voorbij zien komen. We moesten we even wennen toen we net in Memphis aankwamen. Het is toch een ander sfeertje dan bijvoorbeeld in Nashville. In Memphis toch meer politie en security. We waren binnen den eerste 5 minuten al getuigen van een vechtpartij en een ietwat dronken dame. Gelukkig bleef het daar bij.

We hebben wat gedronken en een klein hapje gegeten en wilde eigenlijk terug naar de auto lopen. Maar er was een zangeres die onze aandacht had getrokken. Toch even gezellig nog een drankje gedronken. Haar stem was niet altijd even zuiver, maar ze maakte er een gezellig feestje van.

About Post Author

e10ne

tab-alt@werkhoven.nu

Happy

2 67 %

Sad

0 0 %

Excited

0 0 %

Sleepy

0 0 %

Angry

0 0 %

Surprise

1 33 %