Na het ontbijt zijn we om 10.00 uur (dat klinkt vroeg, maar we hadden mazzel, want de klok is naar de wintertijd gegaan) door Genua gelopen. Even een marktje bezocht en cappuccino gedronken.
Het blijkt dat cappuccino oorspronkelijk uit Wenen komt en geïntroduceerd is in Italy door Illy. Het is maar dat je het weet. Daarna zijn we weer terug naar het schip gegaan en hebben we geluncht met z’n allen.
Genua is een grote opstapplaats, dus er zijn een hoop nieuwe passagiers aan boord gekomen. Welkomsttaarten lagen klaar bij de lunch en welkomstdanseressen gaven een performance. Een hoop lawaai in ieder geval, volgens Quinn.
Vandaag hebben Etienne en ik heel lang uitgeslapen. Hij was ook zo aan het hoesten vannacht.
Toen kwamen Vince en Lois ons ophalen voor de Bingo. Vince schrok dat tante Sibrit nog half naakt was. Hopelijk houdt hij hier geen trauma aan over.
Pas na de bingo gingen we dus lunchen, voor ons het ontbijt. Het maakt ook helemaal niks uit, je kunt hier de hele dag eten.
Daarna hebben we op het dek gelegen en allerlei spelletjes aanschouw die georganiseerd werden. Het is onvoorstelbaar maar er doen echt een hoop mensen (vrijwillig) mee. Maar leuk om te zien.
Nog gauw even opfrissen voor het avonddienst. Dit keer werd er luide muziek gedraaid voor de managers, we moesten een polonaise lopen, samen met de managers en alle andere obers. Wat een feest.
Gauw weer zitten voor het nagerecht, deze hadden we nog maar net op en opnieuw werd er muziek gemaakt op de wijnflessen en kwam er een groepje obers een lied zingen. Piet gebaarde nog dat het niet nodig was, maar wat bleek het was voor Piet en Annet. Een mooie taart in de vorm van hart, 52 jaar getrouwd. Geregeld door Etienne en Dennis. De taart was heerlijk, desserts kunnen ze hier wel maken. En wij zijn heel goed in het opeten daarvan!
Nog een paar kaartspelletjes in Cardroom gespeeld en nog wat gedronken en geklets in het casino.
Voor het naar bed gaan heeft Gelisa nog even Vince de stuipen op het lijf gejaagd. En daarna hebben Quinn en Vince mij de stuipen op het lijf gejaagd met het laten zien van hun kamer.
Vandaag aangemeerd aan Malaga, vorige zomer zijn we hier met Dennis en Sandra geweest. Maar voordat we van boord gaan, eerst natuurlijk nog een uitgebreid ontbijt met z’n allen. We spreken hier niks over af, maar op de een op andere manier vinden we elkaar altijd wel weer. Iedereen weer verzameld en met de transfer bus via een grote omweg in het centrum van Malaga afgezet. En dan is het toch weer tijd om te shoppen, zelfs Quinn doet nu gezellig mee. Vince past alleen iets voor de grap, kijkt in de spiegel en denkt, die broek staat mij f*#&#* goed en koopt hem vervolgens dan ook. Dat worden heel wat lagen over elkaar heen aan doen in het vliegtuig of we moeten 5 kilo gewicht gaan bijkopen voor de koffer, anders krijgen we het spul allemaal niet mee.
Dennis had ontzettende zin in Sangria, dus dat moest nog even geregeld worden voordat we terug naar de boot zouden gaan. De ober zag onze groep van 10 personen en bonjourde een stel dat nog maar net klaar was met eten het terras af. Vamos vamos. Natuurlijk hebben we ook nog wat frietjes en tapas gegeten.
De transferbus staat alweer op ons te wachten om ons terug naar de boot te brengen, oh nee Vince niet de boot, maar naar het schip.
Schip of boot: wat zijn de verschillen?
Het formaat en de functie bepalen of een vaartuig als boot of schip wordt aangeduid. We spreken over het algemeen van een boot als het gaat om een open voertuig met een kleiner formaat dat gebruikt wordt als pleziervaartuig. Schepen zijn over het algemeen groter qua formaat en worden gebruikt voor het vervoeren van personen en goederen. Goede voorbeelden hiervan zijn vrachtschepen en cruiseschepen.
We konden aan de haven natuurlijk nog goed gebruik maken van onze data, dus velen waren druk met appen, snappen of een filmpje te downloaden (of een blog up te loaden).
Weer lekker gegeten en daarna ging Vince voetbal kijken en ging ik met Sandra, Quinn, Lois en Gelisa naar de Cardroom een kaartspel spelen.
De ober van de Tigerbar kwam toevallig langs en vertelde dat hij straks een souveniertje voor ons had, een trucje. En idd later in de Tigerbar gaf hij ons 2 bankbiljetten en daarop stonden cijfers afgebeeld die wij moesten vinden. Dat hield ons wel even zoet. Maar Dennis had ook een souvenir voor hem gekocht. Ook van die hersenkrakers. De ober werd er een beetje verlegen van. Het kwam later vertellen dat hij de puzzel al wel uit elkaar had gekregen, maar niet meer in elkaar kreeg. Dat zal hem ook wel even bezig houden.
Na de nodige spelletjes en cocktails was het weer tijd om naar bed te gaan.
Ons bedje was, zoals iedere avond, weer instapklaar gemaakt en de nachtlampjes weer aan. Dat is toch gezellig thuiskomen!
Vanochtend aangemeerd in Tangier, Marokko. Even met z’n allen het dorp ingelopen. Erg leuke en gezellige straatjes. Veel verkopers, maar over het algemeen niet heel vervelend. Even wat gedronken en natuurlijk gelijk even gebruik gemaakt van de WiFi, want we hebben geen data buiten Europa. De hop on hop of bus had teveel tickets verkocht, en er was helaas geen plaats meer. Dus kregen we ons geld terug. Een aantal gingen terug naar de boot en een aantal gingen nog een stukje lopen.
Lois had een cadeautje voor Lars gekocht (ik kan natuurlijk nog niet vertellen wat dat is) en later op de terugweg zag ze nog een hele mooie steen. €25,- zei de verkoper. Lois was duidelijk en zei €5,- of anders niet. En daar kwam hij met z’n tegenboden…. Hij zakte steeds met een paar euro. Ondertussen liepen we gewoon door naar de boot en als we niet snel tot een eindbedrag kwamen, dan hadden Lois en Gelisa een extra passagier op de kamer (mét steen). Maar Lois hield voet bij stuk en kreeg de steen voor €5,- mee.
Vince en Lois gingen nog even op onderzoek uit. Lois, let op je lichte schoenen!
Toen we weer gingen boarden moest Dennis nog wel even zijn zakmes inleveren. De eerste paar keer lukte het hem om iedere keer het zakmes mee te smokkelen in zijn militaire rugzak, maar nu toch een oplettende bewaker die het zakmes innam. Deze krijgt hij weer terug wanneer hij van board gaat.
Bij de late lunch kwamen we Piet, Annet en Gelisa weer tegen. Zij hadden lekker gebubbeld in het bubbelbad. Daarna lekker gerelaxt, voor de een was dat tafeltennis, voor de ander een boek lezen. Etienne voelde zich niet heel fit, dus die ging lekker slapen. En voordat je het weet is het alweer 19.00 uur en worden we verwacht bij het avond diner. Lois zorgde voor het entertainment.
Vanavond was er in het theater een voorstelling “Rock”. Nummers van zoals Queen, Elvis en Tina Turner werden gezongen onder begeleiding van dansers. Vince had zich tijdens de voorstelling bij een andere familie aangesloten. Of dit van tijdelijk duur is, zullen we morgenochtend zien …..
Vandaag hebben we een zeedag en varen langs Afrika naar Tangier, Marokko. Na een gezellig ontbijt met Gelisa en Lois en later nog met Quinn en Vince hebben we nog even een lekker kop koffie gedronken achter op het dek. Quinn ging sporten en wij zijn richting het zwembad gelopen. We hadden met Dennis en Sandra afgesproken om mee te doen aan de bingo. Wij twijfelde nog even, maar hebben toch maar een bingokaart gekocht. Op 1 blad waren 3 bingo kaarten, dus gelijk maar even verdeeld onder iedereen, om er vervolgens bij het presenteren van de spelregels achter te komen dat je de bingo kaart in tact moest houden. Dennis nog snel even naar de verkoop en hij kreeg zonder een probleem nieuwe kaarten. Gelukkig maar. Nu maar hopen dat we niet het winnende lot ingeleverd hebben. De bloeddruk liep op bij sommige spelers onder ons. Ik noem geen namen, maar Dennis en Sandra zijn nogal fanatiek. Dennis riep iedere keer een getal, 7! Oh is 7 gevallen riepen wij dan geschrokken? Nee, ik moet er nog 7 zei hij dan! Nog één, nog één getal en ja hoor Dennis en Sandra hadden een volle kaart Bingo en wonnen €400,- cash! Wat een mazzel dat we de eerste kaarten ongeldig hadden gemaakt.
Het gezelschap verspreidde zich weer, een paar naar het casino, sommige even naar de kamer en een paar nog even relaxen op het dek.
Later in het casino ging Annet achter de roulettetafel, oepsie per ongeluk €10,00 op rood ingezet. Gelukkig viel hij op rood.
De kreeftensoep van Vince vond Lois naar haar hamster Hammie ruiken, dus iedereen even met de neus in de soepkom van Vince om dit te checken. Opeens ging het licht uit, en keiharde muziek in het restaurant, een optocht van obers met een taart liepen door het restaurant. Geen idee waarvoor, maar we klapten natuurlijk gezellig mee.
Na het eten nog even een lekker kop koffie drinken. Koffie? Herhaalde een verbaasde ober, het is 21.00 uur geweest. En dan nu nog aan de koffie? Blijkbaar een vooral Nederlandse gewoonte. Nadat we Sandra weer rechtop op de bank hadden teruggezet (ze gleed zo de bank af met haar korte pootjes) hebben we een ontzettende leuke voorstelling van dansers gehad. Professionele dansers? Ehm nee, de 70 plussers gingen helemaal los, geweldig om te zien. Een meneer had er zelf z’n zwarte glitterbroek voor aangetrokken en gaf een solo voorstelling.
Door de emerengy van gisteren kwamen we toch iets later in Lanzarote. Dus genoeg voor en kop koffie achter op het dek in het zonnetje.
Er stond nog beste een aardige rij bij het verlaten van het schip, maar ik heb alles in goede banen kunnen leiden, zodat iedereen op zijn beurt van het schip af kon. Sommige mensen begrijpen de definitie van een rij niet, dus dat hebben we even uitgelegd.
Met de taxi naar het centrum en later met de taxi richting de boulevard. Nog wat kleding geshopt, helaas was dé groene broek bij Pull & Bear niet beschikbaar op Lanzarote. Teleurstellend, maar gelukkig waren er genoeg andere items beschikbaar voor ons.
Heerlijk geluncht met (sterke) cocktails op een mooi plekje bij het water.
Nog even op zoek naar een magneet en nog een lekker ijsje eten. Met de taxi weer terug naar de boot, precies op tijd om aan te sluiten bij het avond diner.
In de avond was er een ABBA avond, gezellig meegezongen met z’n allen. Oh ja, ik had nog een heel handig touwtje/hoesje gekocht voor mijn mobiel… not. Ik verloor mijn mobiel al op de eerste de beste trap.
Vandaag aangemeerd bij Madeira, het geboorte eiland van Christiano Ronaldo. Het bronzen beeld van hem stond al te stralen in de zon. Gelukkig had Annet haar koltrui nog net op tijd omgeruild voor een luchtiger truitje, en Piet nog even een korte broek aangetrokken want het was een heerlijk weertje.
Met de hop on hop off bus het eiland rondgereden. Met de kabelbaan omhoog voor een prachtig uitzicht over heel Madeira. Sandra wilde graag met het rieten mandje naar beneden glijden, met de toboggan, een traditie op Madeira, maar helaas was dit al volgeboekt.
Alle data kon weer even aan in Madeira, zodat we weer konden appen, snappen en istagrammen.
Na terugkomst op de boot werd er nog even lekker gebubbeld in het warme bubbelbad en getafeltennist. Rond 17.00 vertrok de boot weer. Na 1,5 / 2 uur varen werd er omgeroepen dat de boot weer terug ging naar de haven van Madeira i.v.m. een emergency.
Dat was voor de Formule 1 fans een geluk bij een ongeluk, zij konden tijdens het diner Formule 1 kijken op de iPad.
Na het eten in de Tigerbar koffie gedronken. Later op de avond kwam de ober steeds naar ons toe met allerlei trucjes. Wat een lol 😂.
Vandaag de 2de zeedag. Dennis en Sandra zijn de dag sportief begonnen in de sportschool en daarna nog meegedaan met Pilates op het dek. Zelf was ik ondertussen toch wel lichtelijk misselijk geworden van de ruwe zee, dus zin in een ontbijt had ik niet echt. Sandra verzekerde mij dat een banaan zou helpen tegen de misselijkheid, en ik moet zeggen na een half uurtje ging het wel beter.
In de middag werden er toch wat meer mensen lichtelijk misselijk. De zee was echt ruwer dan de dag ervoor. Maar met een reispilletje zijn we de dag redelijk doorgekomen.
In de avond naar een theatervoorstelling geweest, van een zang trio met nummers uit de 50/60. De theatergordijnen danste gezellig mee op de muziek van de zee 🤢.
Etienne, Dennis en Quinn gingen nog even naar het sportcafé om te kijken op welke plaats Max morgen mag starten. De rest ging al wiebelend naar de kamer.
Heerlijk geslapen en lekker ontbeten. Quinn en Vince waren al aan het sporten met het prachtige uitzicht op de oneindige zee.
Vandaag was de parfum in de aanbieding, dus ik heb snel toegeslagen. Een heerlijke parfum van Giorgio Armani en voor Etienne een crème van Rituals. Dat vind hij toch lekkerder smeren dan de scrub die ik per ongeluk had meegenomen. Na de lunch (ja we eten wat af hier) even relaxen op de kamer.
Nog even gesport met Sandra, Gelisa en Lois.
Daarna was het alweer tijd om ons op te frissen voor het diner, dresscode elegant. De mooiste jurken (en hele bijzondere jurken) zagen we voorbij komen. Sommige mensen nemen het wel heel serieus. Nog een spelletje gedaan, naar de karaokebar gegaan en nadat sommige nog een late night snack hebben genomen, was het toch wel weer tijd om naar ons hutje te gaan.
Inmiddels al ruim twee jaar uitgesteld, maar nu gaat het toch echt gebeuren. Cruisen met de hele familie Werkhoven. We hebben er zin in! Na de gebruikelijke inpakstress vertrokken we om 03.00 uur gezamenlijk vanuit de Koewei, nou ja oké 03.05 uur, richting vliegveld Eindhoven.
Nadat we zelf de koffers hadden gelabeld en ingecheckt mochten we in een lange rij aansluiten voor de controle. Sandra had ondertussen een wisseltruc toegepast en ging er met de jas van Annet vandoor. Natuurlijk moesten de meest verdacht uitziende personen nog een extra check met de tas doorstaan, maar gelukkig was iedereen uiteindelijk clean verklaard.
Om 06.15 uur zou de Star Bucks open gaan en omdat we allemaal wel een koffie konden gebruiken hebben we daar geduldig op gewacht. Heerlijk, allemaal een lekkere koffie, cappuccino of ice koffie. Volgens Etienne hoefde we nog niet te boarden, maar Quinn en Vince gingen dit toch even checken. Oeps de tijd gaat snel, ineens was er al een final call en moesten we snel mét de koffie naar de gate. Helaas mocht de koffie niet mee boarden, iedereen had nog amper een slok koffie genomen, maar ze waren streng, de koffie mocht niet mee omdat we via buitenom naar het vliegtuig gingen. En we de bekers buiten op de grond zouden kunnen gooien. Alle duur betaalde koffie zo de prullenbak in, dat was echt heel zonde.
Quinn zat 1e klas bij de uitleg van de safty regels van de stewardess en Vince maakte onderweg een mooi kiekje van een slapende tante Sibrit, waarvoor dank Vince. Deze foto is en en blijft helaas privé, ik geef geen toestemming voor het verspreiden van deze foto. Gelisa legde een bijna crash vast en voor de rest zaten er wat gesluierde familieleden in het vliegtuig.
Na een goede vlucht geland in Barcelona, nog steeds zin in koffie!
Piet vraagt nog even geschrokken aan Annet waar ze haar jas heeft gelaten, maar deze is al veilig opgeborgen door Annet, want ja je weet maar nooit met Sandra in je buurt.
De koffers moesten nog gelabeld worden voor het transfer naar de boot, dus nog geen tijd voor koffie. Op de meest ludieke manieren werd er gelabeld, van plakband tot tiewrap. Je zou denken dat er een prijs voor gewonnen kon worden.
Truien werden vervangen door topjes en t-shirts en sjaals werden opgeborgen in de koffer. Annet werd nog even geholpen met het uitkleden door Dennis. En Sandra kon nog even haar Engelse les in de praktijk toepassen, maar dan moesten we toch echt op zoek naar het ophaalpunt voor de koffer transfer. Helaas nog geen tijd voor koffie!
Na toch wel enige tijd wachten ging Etienne toch maar even bellen of er nog iemand kwam. Wat bleek, we stonden bij de verkeerde terminal. Maar geen probleem de chauffeur zou naar ons toe komen. Na eerst een ronde voorbij te zijn gereden, stopte hij bij de tweede keer dan echt en konden de koffers mee richting de boot.
Snel aansluiten in de rij voor de bus naar Barcelona, op zoek naar een terras voor koffie. Helaas, mondkapje verplicht in de bus. Er werd diep gegraaid in zakken en tassen, maar helaas we kwamen er net 1 tekort. Snel nog even bijhalen en snel de bus in.
Aangekomen in Barcelona! Onze missie was helder, op zoek naar een terras voor KOFFIE. Voor Dennis een kwestie van leven of dood, want hij negeerde zelfs het rode licht bij de oversteekplaats.
Maar hé hij had wel een plekje op het terras. Of zullen we toch naar Five Guys gaan? Of nee naar de Mac of nee toch maar naar het terras, maar dan binnen….. Yes eindelijke koffie, die smaakte goed, al was de latte machiatto niet zoals we gewend waren.
Nog even een rondje lopen in Barcelona, de eerste de beste Pull & Bear in op zoek naar de beruchte zomerblouse van Dennis. We zijn met vanalles naar buiten gekomen, maar niet met de zomerblouse van Dennis. Deze missie is nu omgezet naar een dé groene broek voor Gelisa.
Daarna nog even over de ramblass gelopen en vervolgens met de taxi naar de boot. Het was wel druk met boarden, maar uiteindelijk zaten we aan een heerlijke verlate lunch. Maar niet voor lang, want er moet natuurlijk een Saftey geoefend worden. Hopelijk blijft het bij een oefening.
Voor het diner nog even het vertrek van het schip vastleggen. Maar helaas vertraging, dus toch maar snel aansluiten bij het avond diner.